Budowle megalityczne to: menhiry, dolmeny, kromlechy - zalicza się je do architektury prehistorycznej. Samo słowo "megalit" oznacza "wielki kamień". Te elementy architektury wzniesione są z ogromnych kamieni - kilkumetrowych litych głazów (największy znany menhir miał około 2,5 metra wysokości a dolmen około 23 metrów wysokości). Menhiry pojedyncze kamienie ustawione pionowo (długie ustawione pod katem prostym do podłoża). Występowanie: głównie Wyspy Brytyjskie, Francja, Skandynawia, ale też na przykład Korsyka. Dolmeny dwa, cztery menhiry nakryte płasko kolejnym głazem, głazami (rodzaj bramy, przejścia - może grobowiec). Występowanie: głównie Wyspy Brytyjskie, ale też na przykład Japonia czy północne tereny Afryki. Kromlechy - najbardziej zaawansowane konstrukcje o kształcie koła, składające się z dolmenów i często również menhirów. Pochodzą z czasów neolitu i brązu. Jest ich bardzo wiele na Wyspach Brytyjskich, ale występują na całej kuli ziemskiej (Europa, Afryka, Azja, obie Ameryki, Australia). Najbardziej znanym jest kromlech Stonehenge. Bywały duże ale też i zaledwie kilkumetrowe w średnicy. Przypuszcza się, że służyły początkowo jako miejsca zebrań. Później kultu, możliwe też, że pełniły funkcje obserwatoriów astronomicznych. W Polsce kromlechy można spotkać na Pomorzu między innymi nad rzeką Wdą - pochodzenie ich jest prawdopodobnie skandynawskie - przyjmuje się, że wykonali je Goci przebywający tam między I a III wiekiem n.e.
