Tajga jest największą strefą roślinną Rosji. Obejmuje ona blisko 60% powierzchni kraju i w tej strefie skupia się ponad 80% wszystkich lasów Rosji. Tajga sięga na południu po linię Petersburg – Jekateryburg – północne podnóże Ałtaju. Tajgę można podzielić na dwie podstrefy: tajgę właściwą i strefę lasów mieszanych. We właściwej tajdze dominują lasy iglaste. Tajgę europejską tworzą w zachodniej części świerk pospolity i sosna zwyczajna; we wschodniej części europejskiej i w Syberii Zachodniej rosną syberyjskie gatunki: świerka , Jodły i Limby oraz modrzewie. Tajga właściwa przechodzi w las mieszany, którego południowa granica biegnie od górnego biegu Donu, przez okolice Kazania, do środkowego Uralu. W Syberii Zachodniej strefa lasów mieszanych niemal nie występuje, pojawia się na terenie Rosji jeszcze na Dalekim Wschodzie – w górach Sichote Aliń i na Sachalinie. W całej strefie tajgi, na ubogich piaskach, rosną lasy sosnowe z sosną zwyczajną, są rozpowszechnione torfowiska, a nad rzekami występują naturalne łąki zalewowe. W europejskiej części Rosji do strefy tajgi przylega strefa lasów mieszanych i liściastych (głównie dębowych , z dębem szypułkowym). Na Dalekim Wschodzie nad Amurem rosną bogate, wielogatunkowe lasy mieszane typu mandżurskiego z lipą amurską i dębem mongolskim, obfitujące w liany . W obrębie strefy leśnej ponad 85% powierzchni stanowią lasy iglaste, gdzie połowę powierzchni tego drzewostanu stanowią modrzewie. Tajga modrzewiowa jest typowa dla całej wschodniej części Syberii, na wschód od Jeniseju.
