"W pustyni i w puszczy" - charakterystyka Stasia Tarkowskiego

Stanisław Tarkowski urodził się, wychował i doszedł do 14 roku życia w Port – Saidzie. Wyznawał wiarę chrześcijańską.

Był wyższy i silniejszy od swoich rówieśników. Staś ubierał się zgodnie z modą, która panowała w Europie. Dlatego często w czasie podróży paradował w kapeluszu.

Był bardzo zdolny co przyznawali mu nawet jego nauczyciele. Sprawiał radość ojcu przynosząc wymarzone świadectwa. Uczył się chętnie i łatwo. Miał zdolność do nauki języków, poza polskim, angielskim i francuskim sam wyuczył się języków takich jak arabski, afrykański ki-swahili. Bardzo dobrze znał geografię Afryki. Interesował się polityką, dobrze widział kim jest Mahdi, o co i z kim prowadzi wojnę. Radził sobie w nowych zaskakujących sytuacjach tak jak np. gdy wpadł na pomysł ze zrobieniem latawców z prośbą o pomoc.

Staś był chełpliwy i zarozumiały. Czuł się dorosły, bo miał 14 lat, a Nel traktował pobłażliwie. Często przechwalał się przed Nel i wymyślał nieprawdopodobne sytuacje, w których mógł popisać się odwagą. Nie wiedział, że to o czym marzy już niedługo się spełni.

Porwanie, a później samodzielne wędrowanie po dzikiej Afryce zmieniło jego charakter. W czasie podróży Staś zrozumiał własną słabość wobec potęgi przyrody, złych ludzi, chorób, cierpienia i śmierci.

Z początku, gdy czytałem książkę Staś wydawał mi się bardzo zarozumiały. Z czasem główny bohater zmieniał swój charakter. Postawa bohatera tej książki bardzo mi się podobała.