antyk - okres historyczny od początku czasów historycznych do przełomu IV i V wieku naszej ery ; starożytność ; charakterystyczny dla światu starożytnej Grecji i Rzymu romanizm - styl romański w sztuce XI-XIII wieku ; charakterystyczna cecha starożytnego Rzymu gotyk - styl panujący w sztukach plastycznych w Europie od XIII do XV wieku ;charakteryzujący się m.in. sklepieniami krzyżowo-żebrowymi i formami ostrołuku w architekturze renesans - okres w historii kultury europejskiej trwający od XIV do XVI wieku ; odrodzenie, odnowienie, rozkwit barok - kierunek, który występował w kulturze europejskiej w XVII wieku i w połowie XVIII wieku, zapoczątkowany we Włoszech, odznaczający się w sztuce przepychem form, bogactwem barw i szczegółów dekoracyjnych, w literaturze - nagromadzeniem figur retorycznych, ozdobników rokoko - epoka w sztuce, wywodząca się z baroku, trwający od około XVIII wieku klasycyzm - w sztuce: tendencja do naśladowania wzorów antycznych, zachowania proporcji i umiaru, przestrzegania czystości gatunków neoromanizm - nurt w architekturze i sztuce XIX- wiecznego histeryzmu, nawiązujący do architektury romańskiej neogotyk - styl w sztuce, zwłaszcza w architekturze, wykorzystujący elementy charakterystyczne w gotyku neorenesans - nurt w architekturze XIX-wiecznego historyzmu, nawiązujący formalnie do architektury renesansowej neobarok - nurt w kulturze XIX wieku naśladujący barok secesja - styl panujący w sztuce, charakteryzujący się zamiłowaniem do stylizacji, swobodnej kompozycji, falistych, płynnych linii i asymetrii modernizm - zespół kierunków w kulturze i sztuce przełomu XIX i XX wieku, które charakteryzowały się m.in. przeciwstawieniem się pozytywistycznemu realizmowi, kulturze i moralności mieszczańskiej, głoszeniem indywidualizmu postmodernizm - nurt w sztuce odrzucający XX-wieczny modernizm i awangardę, nawiązujący do technik i stylów historycznych; transawangarda; neoekspresjonizm
