Ignacy Krasicki-krótka biografia. proszę na dzisiaj

W 1764 r., po wyborze na króla Stanisława Augusta , Ignacy Krasicki zostaje głównym publicystą Monitora. W 1774 r. opublikowana zostaje druga oktawa Myszeidy, zwana Hymnem do miłości ojczyzny, później  pojawiają się Mikołaja Doświadczyńskiego przypadki, Pan Podstoli i Monachomachia, Bajki i przypowieści, satyry, komedie, np. Solenizant, a także Antymonachomachia i Wojna chocimska, Zbiór potrzebniejszych wiadomości porządkiem alfabetycznym ułożonych, dwa tomy Listów i pism różnych oraz Rozmowy zmarłych. Poeta tłumaczy Pieśni Osjana oraz Życie zacnych mężów, pisze tekst O rymotwórcach i rymotwórstwie- pracę z zakresu historii i teorii literatury wraz z antologią. Krasicki obserwuje obrady Sejmu Wielkiego i pisze Pieśń na 3 dzień maja, potem zostaje redaktorem pisma Co Tydzień.                 Powieści Krasickiego- Mikołaja Doświadczyńskiego przypadki oraz Pan Podstoli- ukazują wzorce osobowe Polaka obywatela, kierującego się zdrowym rozsądkiem prawem naturalnym, wierzącego w wartość pracy, troszczącego się o dobro wspólne. Z kolei powieść Historia stanowi próbę rewizji mitów historycznych, prezentuje ideał historii racjonalnej, z której twórca wydobywa wartości humanistyczne.                                 Satyry  i bajki Krasickiego ukazują galerie rozmaitych wad ludzkich. W sposób alegoryczny- używając maski zwierząt, roślin, żywiołów czy przedmiotów- poeta przedstawia prawdy filozoficzne. Zbiór Bajki i przypowieści zawiera utwory o różnej długości (od 4 do 18 wersów). Fabuła bajek zostaje najczęściej zbudowana na zasadzie symetrii dwóch przeciwstawnych bohaterów. W bajkach można odnaleźć swoiste porządki tematyczne: 1)      siła i słabość (np. Wilk i owca; bajki polityczne, np. Ptaszki w klatce, Lew i zwierzęta; aluzje społeczne, np. Wino i woda), 2)      wywyższanie się i ukaranie pysznego (np. Lis młody i stary), 3)      upadek wartości w świecie(np. Wstęp do bajek), 4)      tematyka satyryczna (np. Kulawy i ślepy). Z kolei Bajki nowe zbliżają się do rozbudowanych, narracyjnych bajek La Fontaine`a.                 Zasadą satyr jest bezimienność krytyki. Satyry piętnują wady polskiego społeczeństwa  i  dają wskazania jak  poczciwie żyć  ( np. Świat zepsuty, Pijaństwo, Żona modna, Pochwała wieku, Pan nie wart sługi, Marnotrawstwo, Do króla, Wziętość ).