(ur. 22 lutego lub 1 marca 1810↓ w Żelazowej Woli, zm. 17 października 1849 w Paryżu) – polski kompozytor i pianista. Od września 1831 roku mieszkał we Francji.Jest uważany za jednego z najwybitniejszych kompozytorów romantycznych, a także za jednego z najważniejszych polskich kompozytorów w historii. Był jednym z najsłynniejszych pianistów swoich czasów, często nazywany poetą fortepianu. Elementem charakterystycznym dla utworów Chopina jest pogłębiona ekspresja oraz czerpanie z wzorców stylistycznych polskiej muzyki ludowej.W 2008 Sejm Rzeczypospolitej Polskiej ustanowił rok 2010 między innymi Rokiem Fryderyka ChopinaWedług legendy, Chopin urodził się w czasie, gdy w pobliżu jego ojciec Mikołaj grał na skrzypcach w jednej z dworskich oficyn Kaspra Skarbka, w której mieszkała rodzina Mikołaja i Tekli Justyny z Krzyżanowskich. Na chrzcie nadano mu imiona Fryderyk Franciszek (na cześć ojca chrzestnego i zapewne dziadka – François). W księdze metrykalnej z kościoła w Brochowie jako chrzestni widnieją Franciszek Grembecki ze wsi Ciepliny wraz z panną Anną Skarbkówną, hrabianką z Żelazowej Woli. Sami Chopinowie jako chrzestnego zwyczajowo traktowali młodego hrabiego Fryderyka Skarbka oraz jego rok młodszą siostrę Annę Emilię..
Fryderyk Franciszek Chopin urodził się 22 lutego lub 1 marca 1810 w Żelazowej Woli. Wywodził się z rodziny muzykalnej. Ojciec grał na skrzypcach, matka na fortepianie. W wieku 6 lat rozpoczął naukę gry na fortepianie. Przejawiał już zdolności muzyczne. Przed ukończeniem 7 roku życia był już autorem kilku drobnych kompozycji (były to polonezy). W latach 1826–1829 był studentem warszawskiej Szkoły Głównej Muzyki, będącej częścią Konserwatorium, która związana była z Uniwersytetem Warszawskim, gdzie podjął naukę harmonii i kontrapunktu u Józefa Elsnera. 2 listopada 1830 wyjechał do Paryża, by rozwijać swój talent i zarabiać na nim. Cierpiał na gruźlicę lub mukowiscydozę. zmarł 17 października 1849 w Paryżu.