Potrzebuję jak najszybciej to zadanie na już :) Jak rozumiesz słowa psalmu? Czy język Jana Kochanowskiego znacznie różni się od dzisiejszej polszczyzny (kompozytor Mikołaj Gomółka ,,Kleszczmy rękoma") Potrzebuję to na jutro Proszę to napisać max na

Potrzebuję jak najszybciej to zadanie na już :) Jak rozumiesz słowa psalmu? Czy język Jana Kochanowskiego znacznie różni się od dzisiejszej polszczyzny (kompozytor Mikołaj Gomółka ,,Kleszczmy rękoma") Potrzebuję to na jutro Proszę to napisać max na 2 strony
Odpowiedź

W przedmowie do Melodii na Psałterz polski (Kraków, 1580) Mikołaj Gomółka napisał: „Są łacniuchno uczynione, / Prostakom nie zatrudnione / Nie dla Włochów, dla Polaków / Dla naszych prostych domaków”. Umuzyczniając 150 psalmów w przekładzie Jana Kochanowskiego, pragnął więc stworzyć muzykę nieskomplikowaną, nadającą się do śpiewania przez zwykłych ludzi. Przeciwstawiał się tym samym, popularnej w czasie druku Psałterza, muzyce włoskiej, której jedno z oblicz reprezentowały madrygały – utwory często zawiłe i skomplikowane. Choć w niektórych psalmach Gomółka nie ustrzegł się wpływów obcych – co więcej, zastosował je świadomie i w sposób mistrzowski – to jednak większość z nich rzeczywiście należy do kompozycji prostych i przystępnych. W tym przypadku prostota nie oznacza prymitywizmu. Gomółka podąża za biblijnym tekstem w ujęciu Kochanowskiego, oddając go w sposób możliwie najbardziej przemawiający do wyobraźni.   Do najpopularniejszych psalmów Gomółki należy Psalm 47., zaczynający się od słów „Kleszczmy rękoma”. Aby zrozumieć sens tego utworu, trzeba przytoczyć dalszy fragment tekstu: „Kleszczmy rękoma wszyscy zgodliwie, / wszyscy śpiewajmy Panu chętliwie”. Psalm ma więc charakter pogodny: mowa o radosnym śpiewaniu, klaskaniu w ręce, które – jak można się domyślać – towarzyszy tańcu. Opracowanie Gomółki przybrało zatem charakter taneczny: jest w metrum trójdzielnym i często powtarza się ten sam, prosty rytm. Wszystkie cztery głosy śpiewają „zgodliwie”, czyli w tej samej rytmice i bez zbędnych komplikacji, właściwych renesansowej polifonii. W momencie gdy mowa o „Panu nad pany” (czyli najwyższemu Bogu), melodia sopranu i tenoru osiąga wysokie rejestry, natomiast gdy dalej wspomina się o śpiewaniu „Panu groźnemu” – bas schodzi w dół i pojawia się jedyny w psalmie czterodźwiękowy melizmat. W ten sposób, nawet w tak prostym utworze, Gomółka oddał znaczenie biblijnych słów, dając zarazem swoim rodakom radość śpiewania i odkrywania tajemnic muzyki.  

Słowa psalmu są dla mnie dość trudne do zrozumienia, choć nie raz próbuje doszukać się jakiegoś głębszego sensu. Jan Kochanowski napisał wiele psalmów, które zawarł w swoim dziele, Psałterzu Dawidów. Nie są one tłumaczeniem tekstu biblijnego tylko jego poetycką parafrazą. Jezyk różni się od współczesnych. Jan Kochanowski tworzył w epoce renesansu. W jego utworach znajduje się dużo archoizmów.

Dodaj swoją odpowiedź