O Chopinie Fryderyk Franciszek Chopin ( ur. 1.03.1810r. w Żelazowej Woli , zm. 17.10. 1849r. w Paryżu). t o najwybitniejszy kompozytor Polski, pianista, twórca stylu narodowego, jeden z najbardziej znanych kompozytorów na przestrzeni dziejów, Rodzicami Chopina byli: Justyna Krzyżanowska i Mikołaj Chopin. O Bachu Urodził się 21 marca 1685 roku w Eisenach. Niemiecki kompozytor i organista. Podstawy gry otrzymał od ojca, który był skrzypkiem.W 1707 r. zostaje organistą w Muhlhausen. W tym samym roku żeni się z Maria Barbarą z która miał 7 dzieci. W 1721 r. poślubia Annę Magdalenę -śpiewaczkę z która miał 13 dzieci. W 1722 r zostaje kantorem szkoły i dyrektorem muzyki w Lipsku. Pod koniec zycia cierpiał na chorobę oczu, która doprowadziła go do całookowitej ślepoty. Twórczość 1.Kantaty 2.Motety 3.Msze 4.Oratoria 5.Pasje 6.Utwory organowe 7.Utwory klawesynowe 8.Utwory smyszkowe 9. utwory orkiestrowe 10. Koncerty klawesynowe o Mozarcie Mozart urodził się w 1756 roku w Salzburgu na granicy Alp austriackich. Był synem znanego skrzypka, kompozytora i pedagoga, Leopolda Mozarta.Ojciec usiłuje w bezwzględny sposób wykorzystać umiejętności syna. Jednak Listy Wolfganga świadczą o tym, że był on delikatnym i tchórzliwym ojcem. Mozart był człowiekiem spostrzegawczym i wykształconym, zatem ta uwaga wydaje się byś właściwa. Muzykę Mozarta określić można jako poezję ujmującą najbardziej wstrząsające stany uczuciowe i niezłomne prawa formalne rymu i rytmu. W grudniu 1791 roku umiera na nieznaną chorobę, w kompletnej nędzy, pozostawiając w szkicach słynny Requiem, odtworzone i zinstrumentowane przez jego ucznia Süssmayra. Plotka głosi, że Mozart został otruty przez Salieriego. Pochowany został w zbiorowej mogile nie wiadomo gdzie. Żył niecałe 36 lat. Napisał ok. 700 dzieł, czyli 51 symfonii, 55 koncertów na instrumentach solowych z orkiestrą, 108 innych utworów orkiestrowych, 76 utworów fortepianowych z sonatami na czele, 40 sonat na skrzypce i fortepianie, 35 kwartetów smyczkowych, 10 kwintetów, 8 triów, 24 opery, 19 mszy, 47 innych dzieł religijnych, poza tym pieśni, arie i najrozmaitsze utwory pomniejsze. Antonio Vivaldi urodził się w roku 1675, zmarł w 1741 Był kompozytorem i skrzypkiem włoskim. Jego ojciec był skrzypkiem w kościele św. Marka w Wenecji. Antonio studiował u ojca, zasłynął jako skrzypek-wirtuoz. W 1703 roku objął funkcje kapłańskie. Vivaldi szybko zreygnował z kapłaństwa, ponieważ podczas odprawianie mszy potrafił się zamyślić, a nawet notować swe pomysły muzyczne, nie myślał o Bogu lecz o swojej prawdziwej pasji muzyce oraz przyznał, że w pełnieniu obowiązków kapłańskich przeszkadzała mu astma nabyta w dzieciństwie, która zaatakowała z jeszcze większą siłą niż wcześniej tuż po otrzymaniu święceń kapłańskich. Całe życie pozostał człowiekiem bardzo religijnym. Wiele podróżował, był dyrygentem, dyrektorem konserwatorium dla dziewcząt, gdzie dysponował solistami, chórem i orkiestrą, co sprzyjało jego kompozytorskiemu rozwojowi. Był nadwornym u księcia Filipa Heskiego w Mantui. Pod koniec życia przeprowadził się do Wiednia. W roku 1938 r. znaleziono w parafii św. Stefana w Wiedniu notatkę o spisie zmarłych ustalającą na 26 lub 27 lipca 1741r. datę śmierci kompozytora, którą do tąd podawano na 1742r. Zaznaczono przy tym, że chodzi o księdza Antoniego Vivaldiego, co obala często podawaną informację o pozbawieniu go godności kapłańskiej. napisane przez Vivaldiego: 49 oper, 2 oratoria, 23 symfonie, sonaty skrzypcowe, 450 koncertów na 1-4 skrzypiec, w tym najsłynniejszy cykl koncertów skrzypcowych ,,Cztery pory roku", na wiolonczelę, flet, obój, trąbkę. Pisał w stylu homofonicznym, posługiwał się ilustracją muzyczną. Antonio Vivaldi był i jest człowiekiem, którego zna cały świat i pewnie tak pozostanie. Franz Joseph Haydn (1732-1809) Haydn Joseph - kompozytor austriacki. Jako 8-letni chłopiec zaangażowany do chóru katedralnego w Wiedniu, gdzie kształcił się w grze na fortepianie i skrzypcach. W 1768 otrzymał stanowisko kapelmistrza na dworze hrabiego K.J.F. Morzina w Lukavcu (Czechy). W 1761 rozpoczął służbę na dworze Esterhzych w Eisenstadt, najpierw jako wicekapelmistrz i kompozytor, od 1766, wraz z wybudowaniem nowej rezydencji Esterhz w Suttr nad Jeziorem Nezyderskim, tzw. węgierskiego Wersalu, jako I kapelmistrz. Podczas licznych pobytów w Wiedniu poznał się z G. Paisiellem, D. Cimarosą, A. Salierim, W.A. Mozartem. Po śmierci księcia Miklósa Józefa i rozwiązaniu orkiestry Esterhzych przybył w 1791 do Londynu, gdzie prowadził abonamentowe koncerty symfoniczne, organizowane przez niemieckiego skrzypka i kompozytora J. Salomona. Podczas drugiego pobytu w Londynie (1794-1795) skomponował 12 symfonii, zwanych londyńskimi. Dzieło życia ukoronował w latach 1796-1801 oratoriami Stworzenie świata i Pory roku. Dokonał w swej muzyce krystalizacji formy klasycznej symfonii jako kompozycji 4-częściowej, złożonej z allegra w formie sonatowej części wolnej (często w formie wariacji), menueta i finałowego ronda. Był twórcą klasycznego kwartetu smyczkowego. W oratoriach połączył tradycje barokowe (technikę polifoniczną i koncertującą, ilustracyjność muzyki, monumentalne chóry) z klasycystyczną symetrią, symfonicznością i operową śpiewnością. Wykorzystywał ludowe melodie austriackie (lndlery), węgierskie, słowackie, a nawet chorwackie. Tworzył muzykę o żywym, ruchliwym, dynamicznym charakterze. Życie Dzieciństwo Już od dzieciństwa, naznaczonego brutalnością i biedą, Haydn ciężko pracował, by stać się największym i najbardziej płodnym kompozytorem swojego pokolenia. Franz Joseph Haydn urodził się 31 marca 1732 roku w małej austriackiej wiosce Rohrau położonej w pobliżu granicy z Węgrami. Nie miał on zbyt wielkich perspektyw na przyszłość. Jego ojciec, zubożały kołodziej, ubolewał bardzo nad brakiem pieniędzy na kształcenie syna, obawiając się, że może się przez to zmarnować jego talent. Na szczęście ich kuzyn, kierownik chóru z pobliskiego Hainburga, zaproponował, że zajmie się chłopcem i w 1738 roku sześcioletni Joseph opuścił na zawsze dom rodzinny. Otrzymał podstawowe wykształcenie muzyczne i nauczył się śpiewać w chórze, lecz ceną jaką musiał za to zapłacić było nieszczęśliwe dzieciństwo, w którym, jak później wspominał, więcej było chłosty niż jedzenia. Szczęśliwy traf Los uśmiechnął się do Haydna, gdy został zauważony przez kapelmistrza katedry św. Stefana w Wiedniu, który przebywał z wizytą w Hainburgu w 1740 roku. Rodzice Haydna z wdzięcznością przyjęli jego propozycję przyjęcia chłopca do chóru, mając nadzieję, że zapewni to bezpieczną przyszłość ich utalentowanemu synowi. Rzeczywiście wiodło mu się dobrze przez dziesięć lat, dopóki śpiewał pięknym sopranem. Lecz kiedy w wieku 17 lat przeszedł mutację, kapelmistrz wyrzucił go z chóru pod pretekstem kary za jakiś wybryk. Haydn znalazł się na ulicy bez żadnych perspektyw na przyszłość, za cały majątek mając trzy podarte koszule i starą kurtkę. Ubłagał wtedy innego, równie ubogiego muzyka o kąt na obskurnym poddaszu. Ledwo wiązał koniec z końcem grając w niedziele w kościele na organach i dając lekcje muzyki, za które dostawał niewiele pieniędzy.
