Napisze mi ktoś najważniejsze informacje o stanisławie moniuszce :) proszee bardzo :*

Pierwszą nauczycielką gry na fortepianie była jego matka, która śpiewała mu Śpiewy historyczne Niemcewicza. Znał bardzo dobrze pięć języków obcych. Początkowo miał duże problemy z wystawieniem Halki, o czym świadczy jego list do Józefa Sikorskiego z Wilna z 1847 roku: Kochany Józefie. Najczulej dziękuję Tobie za jakąkolwiek wiadomość o „Halce". Ty jeden o mnie pamiętasz, a przynajmniej dajesz chętnie tego dowody. Czytuję pilnie „Kurierka"... - nie pojmuję wcale tych rzeczy! Mieliżby Panowie Dyrektorowie Opery ociągać się..., ażeby mojej opery nie puścić na scenie? U nas tu w Wilnie tymczasem zawiązało się towarzystwo amatorów, którzy oświadczyli chęć wyuczenia się i wykonania publicznie mojej „Halki". Jontka mam tak doskonałego, na jakiego Warszawa - nie zdobędzie się zapewne. Chóry idą doskonale, ja jestem dość kontent z siebie (Stokowska, s. 119). 2 stycznia 1858 roku pisze do swojej żony z Warszawy: Moja Duszko! Więc już po wszystkim. - Powodzenie zupełne. - Dziś grają „Halkę" drugi raz, jutro trzeci. - Czytajcież teraz, co tam pisać będą. - Mnie wybaczcie, że bez sensu piszę. - Nie pojmujecie, co się ze mną dzieje. - Bardzom rad z siebie i z artystów, i z publiczności. -Za cztery dni będę mógł wyjechać, i wierzajcie mnie, że czasu nie stracę ani chwili. Więc do widzenia i do ustnego pogawędzenia. - Daj Boże Was wszystkich zdrowych uściskać i co najprędzej. A trzy dni później: Drugie przedstawienie „Halki" było bardzo świetne i lepiej poszło od pierwszego. Nie można, nie widząc, mieć pojęcia, jaki efekt robi ta opera. Dobrski przeszedł w roli Jontka wszystkie swoje dawne powodzenia. Rivoli do łez poruszyła. Balet cudowny. Dziś dają trzeci raz i natłok w kasie tak ogromny, jak nie był ani na pierwszym, ani na drugim przedstawieniu (Tamże, s.123). Płytoteka: Pieśni: „Prząśniczka", „Śpiewnik domowy"; Fantazja na orkiestrę „Bajka"; opery: „Halka" i „Hrabina". teraz druga informacja o nim: Stanisław Moniuszko urodził się 5 maja Stanisław Moniuszko urodził się 5 maja 1819 w Ubielu koło Mińska. Muzyki uczyła go najpierw matka, a od 1827 A.Freyer (w Warszawie).Potem, znów w Mińsku, pobierał lekcje muzyki u D.Stefanowicza. W roku 1839 pojechał do Berlina studiować u C.F.Rungenhagena (w Singakademie). W 1839 skomponował Kwartet smyczkowy, Mszę i muzykę do komedii A.Fredry "Nocleg w Apeninach". W tym czasie wydano też jego pierwsze pieśni (do słów A.Mickiewicza). W roku 1840 zamieszkał w Wilnie, przyjmując posadę organisty w kościele św.Jana, a potem dyrygenta w teatrze wileńskim.Udzielał też lekcji gry na fortepianie. "W 1842 rozpoczął pracę nad "Śpiewnikiem domowym".Latem 1846 odwiedził Warszawę, gdzie otrzymał od W.Wolskiego libretto "Halki"; tu wystawił też swoją operetkę "Loteria". Pierwszą 2-aktową wersję "Halki" ukończył kompozytor 1847 i wystawił w Wilnie (...); Do wykonania "Halki" w Warszawie jednak wówczas nie doszło ze względu na ostre akcenty społeczne opery." W 1849 pojechał do Petersburga. Tam wykonano kantatę "Milda" i uwerturę fantastyczną "Bajka". W 1851 był w Warszawie, skąd udał się w 1856 do Petersburga, odnosząc tamże nowe sukcesy. Kiedy w 1857 dostał wiadomość, że w warszawskiej operze wystawią "Halkę", przerobił ją i rozbudował do 4-rech aktów (premiera odbyła się 1.01.1859 i przyniosła Moniuszce ogromny sukces). W 1858 kompozytor wyruszył do zach.krajów (m.in.Weimar,Paryż), nawiązując kontakty (m.in.Liszt, Smetana, Rossini). W 1862 w Paryżu wydał 34 pieśni "Echo de Pologne". Jeszcze w 1858 został dyrektorem-dyrygentem opery w Warszawie. Skomponował wtedy opery: "Flis", "Hrabina", "Verbum nobile". Tuż przed wybuchem powstania styczniowego brał udział w manifestacjach. W tym samym czasie opublikował kilka zeszytów "Śpiewnika domowego". "Ponieważ premiera następnej opery Moniuszki, "Strasznego dworu" (1865) stała się demonstracją patriotyczną, cenzura zawiesiła dalsze przedstawienia. W drugą rocznicę powstania wystąpił kompozytor z dawniej napisaną kantatą "Widma" wg cz.II "Dziadów". Prowadził ją wielokrotnie w Warszawie,Lwowie i Krakowie." Od 1864 roku kompozytor prowadził wykłady w Warszawie (jego uczniami był m.in.Z Noskowski). W 1869 Moniuszko wystawił operę "Paria". Dzieła kompozytora zaczęły powoli zdobywać rozgłos za granicą (wystawiono "Halkę" w Pradze, Moskwie,Petersburgu). Moniuszko zmarł 4 czerwca 1872 roku w Warszawie. Jego pogrzeb "stał się manifestacją narodową. Moniuszko jest najwybitniejszym po Chopinie przedstawicielem stylu narodowego.(...) O narodowym charakterze twórczości zdecydowały występujące w niej elementy folkloru polskiego, a w dziełach dramatycznych także problematyka społeczna."