Otóż lokacja mist/wsi na prawie niemieckim był to proces zapoczątkowany na Śląsku przez Henryka Brodatego, który miał na celu reorganizację już istniejących wsi/miast lokowanych na prawie polskim lub o budowę ich na surowym korzeniu. Zazwyczaj chodziło o reorganizację polegającą na np. tzw "ulicówce" czyli budowy mieszkań po obu stronach ulicy, czy o lokacji na surowym korzeniu gdzie zagospodarowywano grunty pod uprawę rolną i budowano gospodarstwa od podstaw. Lokacja wymagała dwóch aktów prawnych: o charakterze publiczno-prawnym, czyli zezwolenia lokacyjnego oraz o charakterze prywatno-prawnym czyli dokumentu lokacyjnego między księciem a organizatorem lokacji czyli zasadźcą, który z reguły potem zostawał sołtysem w mniejszych miastach i wsiach lub wójtem w większych miastach. Lokacja na prawie niemieckim przynosiła korzyści właścicielom wsi, uzyskiwali także immunitety ekonomiczne oraz sądowe chłopi przestali być wyzyskiwani przez urzędników książęcych, niestety przyniosła poddaństwo chłopów. Lokacja przyniosła także organizację społeczną warstw miejskich. Na samej górze to patrycjat , najbogatsi kupcy zwykle Niemcy (hurtownicy). Niżej pospólstwo , czyli drobni kupcy - kramarze i rzemieślnicy . Najniżej to plebs, głównie służący, włóczędzy i prostytutki. W miastach można było mieć obywatelstwo miejskie, tylko dwie warstwy mogły je posiadać patrycjat i pospólstwo. Obywatelstwo miejskie można było uzyskać także gdy posiadano w danym mieście ruchomość (kamienice lub parcelę) oraz pochodzono z prawego łoża.
