kolumnada - rząd kolumn, pełniący funkcję użytkową (np.: podpora stropu) lub dekoracyjną (np.: wolnostojący element). Kolumny w górnej części mogły byc połączone belkowaniem lub łukami. tympanon - w starożytnej Grecji, w górnej zewnętrznej części budynku ponad gzymsem, wewnętrzne trójkątne pole frontonu ograniczone dwuspadowym dachem, wypełnione zwykle płaskorzeźbą fryz - to część belkowania miedzy architrawem a gzymsem, przeważnie zdobiony płaskorzeźbami Porządki architektoniczne (rysunki poglądowe w załączniku) odpowiadają kolumnom: Porządki w architekturze Starożytnej Grecji, w kolejności od najstarszego porządku: dorycki - kolumna masywna i najniższa wśród wymienionych trzech, ma prostą głowicę (złożoną z abakusa (element u góry) i echinusa (element na dole zaokrąglony) i żłobkowany trzon, nie ma bazy (stoi bezpośrednio na stylobacie) joński - kolumna smuklejsza, ma głowicę z dekoracyjnymi elementami w kształcie wolut, trzon ze żłobkowaniem, profilowaną bazę. koryncki - najsmuklejszy porządek, kolumna ma głowicę z dekoracjami w kształcie liści akantu i wolut, trzon ze żłobkowaniem, profilowaną bazę. uwaga - przed doryckim datuje się styl toskański (różni się od doryckiego tym głównie, że ma nieżłobkowany trzon) oraz kompozytowy jako następca korynckiego (ma jeszcze bardziej wyszukaną i złożoną w detalach dekoracyjnych głowicę). Styl czerwono i czarnofigurowy - to rodzaje malarstwa wykonywanego na ceramice. Naczynia były wykonywane z glinki która po wypaleniu miała kolor czerwony dekorowano ją malując - używano koloru czarnego (firnisu - zawierał tlenek żelaza) - jeśli namalowane postacie (i na inne kluczowe elementy) w efekcie końcowym były czerwone (czernią pokrywano pozostałe elementy i podkreślano na przykład muskulaturę postaci przedstawionych) to było malarstwo czerwonofigurowe. Jeśli postaci były czarne to było to malarstwo czarnofigurowe.
