Portret młodej arystokratki - charakterystyka Izabeli Łęckiej, bohaterki "Lalki" B. Prusa.

Izabela Łęcka to młoda, piękna kobieta, mieszkająca ze swym ojcem. Pochodzi z arystokracji, jednak majątek jej i jej ojca znacznie skurczył się, gdyż ani panna Izabela, ani pan Tomasz, nie znali się na ekonomii i nie potrafili zarządzać swoimi pieniędzmi. Łęcka wzbudziła ogromne zainteresowanie u mężczyzn, jednak nie chciała z żadnym związać się na stałe.

Izabela była kobietą bardzo piękną, z czego doskonale zdawała sobie sprawę, ale jednocześnie niezwykle próżną. Miała niesłychanie wysokie mniemanie na swój temat, pragnęła od mężczyzn jedynie hołdów, prezentów i uwielbienia, o czym świadczy podany fragment, że Wokulski miał ‘wyszukać jej męża, odpowiedniego domu Łęckich’. Pomiatała ludźmi należącymi do niższych klas. Uznawała siebie za boginie, a innych za marnych parobków.

Młoda arystokratka, której całe życie upływało w salonach nie znała i nie chciała znać życia realnego. Izabela otaczała się wieloma wielbicielami. Zawsze była w centrum zainteresowania.

Ona miała do wszystkich nad wyraz chłodny stosunek, „Więc dookoła panny Łęckiej począł zbierać się tłum wielbicieli, a na stoliku w jej salonie stosy biletów wizytowych”. Odrzuciła wielu starających się o jej rękę. Samego Wokulskiego, który był szaleńczo w niej zakochany, doprowadziła go do psychicznej ruiny, odebrała mu chęć do życia. W jej świadomości nie istnieją żadne zasady moralne, nie ma też poczucia jakiejkolwiek wartości.

Izabela Łęcka podczas akcji książki traci złudzenia. Marzy o księciu z bajki i o idealnej miłości, zamiast tego odkrywa, że jej amanci liczą głównie na fortuną jej ojca, a arystokracja to ludzie „płytcy” i wyrachowani. Zamiast księcia zostaje jej tylko kupiec Wokulski, a być kupcem to dla niej tragedia. On jednak również ją porzuca. Odkrywa, że idealna miłość nie istnieje. Rozwiewają się jej marzenia o bogactwie, gdy okazuje się, że jej ojciec jest na skraju bankructwa, a jej adoratorzy, dowiedziawszy się o tym, przestają się nią interesować.

Odkrywa, że zapatrywania na małżeństwo jej i adoratorów różnią się. Wiążąc się z kimś nie zdoła zachować dotychczasowej niezależności. Gdy padają jej marzenia, a Wokulski znika, wstępuje do klasztoru.

Prus pokazał Izabelę Łęcką, arystokratkę, typową przedstawicielkę swej grupy społecznej, obiekt szalonej miłości, być może powód samobójstwa jako postać, której wdzięk i styl są wyuczone, kryją się za nimi wyrafinowanie i przesądy klasowe. Jej zachowanie i kultura to tylko pozory, udawanie, by dobrze się sprzedać. Nie zasługuje ona na miłość, ponieważ nie potrafi jej poznać, docenić, odwzajemnić. Prus przedstawia arystokratki, szczególnie te młode jako ‘marionetki’. Bohaterka „Lalki” bardzo dobrze uzasadnia tą myśl swoją postawą. Sterowana przez pieniądze nie wie czym jest prawdziwe życie, nie pozwala otoczyć siebie jakże pięknym uczuciem jakim jest miłość przez co traci wszystko.