Opisz przystosowania kreta do życia w glebie

Przystosowanie kreta do życia pod ziemią Kret (Talpa europaea) należy do rzędu ssaków owadożernych i rodziny kretowatych. Ciało kreta ma walcowaty kształt i pokryte jest krótkim, ale niezwykle gęstym, przypominającym aksamit, czarnym futerkiem (nie chłonie ono wody, ani brudu). Głowa jest mała i klinowata. Przednie kończyny przesunięte ku przodowi, a ich dłonie są duże, łopatowate i zwrócone na zewnątrz. Palce zakończone są długimi, prostymi pazurami. Taka budowa umożliwia wydajne kopanie pod ziemią. Samce dorastają do 15-17 cm długości (ogon zajmuje dodatkowe 2,5-3,5 cm) i osiągają wagę do 150 g (samice są mniejsze i lżejsze). Oczy kreta są bardzo małe i zbudowane z cienkiej błony. Pozwala ona jedynie na odczuwanie światła jako takiego, ale praktycznie zwierzę jest ślepe. Ma za to znakomity słuch i zmysł smaku. Potrafi także odbierać i lokalizować najsłabsze nawet drgania ziemi. Organizm kreta zawiera dwukrotnie więcej krwi i hemoglobiny niż innych podobnej wielkości ssaków, co umożliwia mu swobodne oddychanie znacznie uboższym w tlen i przesyconym dwutlenkiem węgla powietrzem pod ziemią. Z powodu wyspecjalizowanego układu kostnego i przyczepionych doń mięśni współczynnik bocznej siły kopania stanowi równowartość 32-krotnej masy ciała, czyli mniej więcej tyle, co u ważącego około 70 kg człowieka. Wykopanie 1 m tunelu pod ziemią wymaga wydatkowania 400-4000 razy więcej energii przez zwierzę niż przejście tego samego dystansu na powierzchni.   *TREŚĆ JEST Z INTERNETU*