Dlaczego impresjonizm uważany jest za kierunek otwierający dzieje sztuki nowoczesnej?

Impresjonizm to kierunek w malarstwie i rzeźbie zapoczątkowany w latach 60 XIX wieku we Francji, trwał do początku XX wieku. Został podzielony na trzy fazy:

Po raz pierwszy użyto tego terminu dla opisania wystawy obrazów, które wydały się szokująco szkicowe i nie dopracowane- był to termin obraźliwy. Malarzy, którzy stworzyli tamte prace, łączyła niechęć do tradycyjnej, "ugrzecznionej" sztuki popieranej przez oficjalny Salon, lecz ich style i artystyczne cele różniły się. Mieli wspólne zainteresowania - koncentrowali się na opisywaniu codziennego życia i często malowali w plenerze.
Początki kariery impresjonistów przypadły na czasy, gdy tylko oficjalny sukces na Salonie, i oficjalnej dorocznej wystawie, był świadectwem kariery artystycznej. Salon popierał, wystawiał i nagradzał tylko nieskazitelnie wykończone obrazy o treści: historycznej, religijnej lub mitologicznej. Zdarzały się wyjątki, ale impresjoniści, z ich szkicową techniką, zainteresowaniem współczesnymi widokami i subiektywnymi obrazkami z życia Paryża byli konsekwentnie odrzucani przez jury Salonu. Ostatecznie w 1874 roku 30 członków zbojkotowało Salon i zorganizowało własną, niezależną wystawę, znaną odtąd jako pierwsza wystawa impresjonistów. Większość przyszłych impresjonistów poznała się jeszcze jako studenci paryskich pracowni.
Istotą impresjonizmu była obserwacja zmian koloru w zależności od pory dnia. Malarstwo impresjonistyczne było jasne oraz świetliste. Światło odgrywało wielką role. Gdy światła było więcej lub było ono bardziej świetliste kolory było jaśniejsze dominowała żółć i czerwień, ale gdy światła było mniej błękit, który zastępował czerń i ciemne kolory.
Impresjonizm rozpoczyna sztukę nowoczesną. To właśnie on przewodniczy sztuce nowoczesnej. Dlaczego jest to właśnie impresjonizm? Co odróżnia impresjonizm oraz malarzy malujących w tej epoce od malarzy epok poprzednich?

Sztuka od najdawniejszych czasów miała za zadanie przekazać jakiś cel. Nigdy nie była malowana bez powodu. Rysunek czy obraz zawsze miał nieść przesłanie. Cel malowania obrazów zmienił się wraz z nadejściem sztuki impresjonizmu. Impresjoniści nie malowali już po to, aby poszerzać wiarę czy dodawać odwagi walczącym, ale już w całkiem innym celu. Malowali obrazy, na których była natura, roślinny, drzewa, zwierzęta, ale celem malowania było uchwycenie wrażeń, jakich doznawali w kontakcie z naturą.
Obraz, który zasłyną z tego, że był pierwszym obrazem namalowanym w impresjonizmie. „Impresja-wschód słońca” –Claud’a Moneta. Właściwie można powiedzieć, iż to właśnie od niego rozpoczęła się sztuka impresjonizmu. Artysta przedstawił tu wschód słońca, pokazał jak zachowuje się świat, podczas, gdy budzi się do życia. Szczególną wagę przywiązuje do kolorów, blasku słońca na obrazie. Na obrazie nie liczy się treść, lecz wrażenie, które może uchwycić tylko wnikliwy obserwator.

..::Impresja wschód słońca::..

Malarze impresjonizmu odrzucili prawie wszystkie zasady komponowania obrazu. Między innymi:

Impresjonizm otworzył na przyszłość nowe szerokie możliwości w malarstwie. Kierunek ten, który podczas swojego rozwoju uważany był za zły stylowo i nie przyjmowany przez większość osób w niedalekiej przyszłości stał się kierunkiem, który zrewolucjonizował przyszłe malarstwo nowoczesne- wszystkie kierunki artystyczne, które się rozwinęły były wzorowane na impresjonizmie.