- środowisko przyrodnicze (naturalne), czyli zespół naturalnych elementów występujących na danym obszarze. Przyjmuje się, że ze środowiskiem przyrodniczym mamy do czynienia wtedy, gdy stopień przekształcenia jego elementów przez człowieka nie przekracza kilku procent. Obecnie na Ziemi takimi obszarami są tereny okołobiegunowe, pustynne, wysokogórskie i najniżej położone części dna oceanów;- środowisko geograficzne (przekształcone) rozumiane jako zbiór przekształconych w ponad 50% elementów przyrodniczych oraz elementów sztucznych, wytworzonych przez człowieka, czyli infrastruktury osadniczej, przemysłowej, rolnej i transportowej;- środowisko antropogeniczne (sztuczne), czyli środowisko geograficzne nasycone wytworami ludzkiego gospodarowania w około 90%, np. tereny miejskie i przemysłowe. Wszystkie składniki środowiska znajdują się na powierzchni Ziemi, wewnątrz skorupy ziemskiej i w troposferze, czyli trójwymiarowej przestrzeni geograficznej. Granice przestrzeni geograficznej stanowią obecnie: dolna granica skorupy ziemskiej i górna granica troposfery. Wszystkie naturalne elementy środowiska są ze sobą ściśle powiązane i wzajemnie od siebie uzależnione. Wspólnie tworzą złożony, przenikający się ekosystem. Zmiana jednego z elementów tego systemu powoduje przekształcenia w pozostałych jego składnikach. Wszystkie ekosystemy na całej kuli ziemskiej bazują na takich samych zasadach przemiany i przepływu energii. Z tego względu posiadają zdolność samoregulacji, pozwalającej na utrzymanie stanu naturalnej równowagi. Zaburzenie nawet jednego z elementów ekosystemu może zakłócić cały układ. Im większe są te zaburzenia, tym dłużej trwa powrót całego ekosystemu do stanu równowagi. Jeśli zaburzenia w obrębie ekosystemu są zbyt duże, zdolność środowiska do samoregulacji zostaje zachwiana, a powrót do naturalnej równowagi nie jest możliwy. Środowisko ulega wtedy nieodwracalnej degradacji.
