Opisz starożytne Ateny. Pliss pomóżcie

Głównym ośrodkiem Attyki były Ateny. Życie polityczne Aten skupiło się wokół wzgórza Akropolu, gdzie najpierw swą siedzibę miał król, a następnie wzniesiono świątynię Ateny, która była patronką miasta. Ateny posiadały port w Pireusie a miasto było otoczone Długimi Murami wzniesionymi w V wieku p.n.e. w obawie przed Persami. Na Akropolu znajdował się Partenon - świątynia Ateny, Erechtejon - świątynia Posejdona, Ateny i Erechteusza oraz Propyleje - monumentalne bramy. Ateny stały się jednym z najważniejszych polis greckich. Jako pierwsze wprowadziły ustrój demokratyczny, do którego doprowadziły wprowadzone w piątym wieku p.n.e. reformy Solona, Klejstenesa i Peryklesa. Wpływ na powstanie demokracji ateńskiej miała ciągle powiększająca się liczba ludności. Demokracja będąca władzą ludu, doprowadziła do wprowadzenia zasady równości wobec prawa, wolności słowa i równości głosów. Najwyższą władzą w Atenach było Zgromadzenie Ludowe złożone z wszystkich obywateli Aten. Istniała też Rada Pięciuset podzielona na dziesięć komisji, z których każda obradowała jedną dziesiątą roku. Sprawowała kontrolę nad urzędnikami i opracowywała projekty ustaw. Dla sprawowania kontroli i zapobieżeniu zbytniej koncentracji władzy wprowadzono sąd skorupkowy zwany ostracyzmem. Na zgromadzeniu przynajmniej sześciu tysięcy obywateli głosowano na specjalnych skorupkach, wypisując nazwisko niebezpiecznego obywatela nad jego usunięciem z miasta na okres dziesięciu lat. Majątku ostrakowanego obywatela nie konfiskowano, z czasem sąd skorupkowy stał się metodą walki politycznej, za pomocą której usuwano niewygodnych przeciwników. Ustrój demokratyczny miał być też zabezpieczany przez losowanie urzędników i sędziów, którzy wybrani na to stanowisko mogli być jedynie dwa razy w życiu. Jedynie stratedzy mogli być wybierani przez Zgromadzenie Ludowe nieograniczoną ilość razy. Stratedzy zajmowali się prowadzeniem wojny, dowodzili wojskiem, prowadzili negocjacje z przeciwnikami, zawierali traktaty. Urzędnicy ponosili odpowiedzialność przed Zgromadzeniem Ludowym i Radą Pięciuset, które mogły skazać ich nawet na śmierć. Urzędnicy nie pobierali za pełnione obowiązki wynagrodzenia, stąd pełnili je zwykle członkowie zamożnych rodzin arystokratycznych. Z czasem wprowadzono zasiłki dla pełniących funkcje urzędnicze, jednak nie były one na tyle wyskok, by mogły zagwarantować utrzymanie. W Zgromadzeniach Ludowych mogły brać udział tylko osoby posiadające obywatelstwo ateńskie, a więc potomkowie rodziców - obywateli ateńskich. Na Zgromadzeniu tym każdy mógł zabrać glos, brać udział w glosowaniu, a nawet przedłożyć projekt ustawy, który jednak opiniowała Rada Pięciuset. Głosowano podnosząc ręce. Sądownictwo nie stało w Atenach na wysokim poziomie. Wyroki wydawały losowane spośród obywateli trybunały a sprawy o zabójstwo rozstrzygał areopag. Trybunały składały się zwykle z 501 osób, ale były i liczące 401 czy 201. Ogromna i nieparzysta liczba sędziów miała wyeliminować możliwość przekupstwa i nadużyć. Trybunał obradował tylko jeden dzień, więc wyroki zapadły często w sposób pospieszny, bez dokładnego zbadania i rozpatrzenia sprawy. Decyzję podejmowano w trackie dwóch tajnych głosowań, pierwsze dotyczyło winy lub jej braku a drugie wyznaczało wysokość kary. Ateny stały się też centrum rozwoju nauki, filozofii, sztuki, literatury. Wysoki był poziom kultury pośród społeczeństwa ateńskiego. Demokracja ateńska miała też i swoje wady. Często tłum na Zgromadzeniu Ludowym podejmował niesłuszne decyzje, łatwo było go przekupić. Śmiercią lub wygnaniem karano często wybitne jednostki, np. Sokrates, Temistokles. Mimo swego demokratycznego ustroju Ateny były ośrodkiem handlu niewolnikami. Ponadto około 10% całego społeczeństwa stanowili metojkowie, czyli cudzoziemcy, którzy nie posiadali ateńskiego obywatelstwa, zajmowali się głównie handlem i rzemiosłem, rozwijali także kulturę ateńską. Miasta greckie nie przedstawiały wielce okazałego widoku, budowane były zwykle bez jakiegoś określonego planu. Ulice były niesłychane wąskie, zatłoczone, nieoświetlone, zarzucone wyrzucanymi w nocy śmieciami i nieczystościami. Porządku w miastach mieli strzec niewolnicy. Również domy nie były imponujące, zwykle parterowe z płaskimi drewnianymi dachami. Zwykle składały się z dwóch, trzech małych izb, bez okien, wychodzących na wewnętrzny dziedziniec. Ze względu na brak szyb oświetlenie zapewniały jedynie wychodzące na dziedziniec drzwi, które na zimę zabijano deskami. Okiennice stanowiły luksus, a domy budowano zwykle z drewna, cegły lub kamieni spojonych zaprawą murarską. Skromne były i stanowiące wyposażenie domów meble, na które składały się łóżka, stoły, szafy, taborety i skrzynie. Lustra funkcjonowały w postaci wypolerowanych metali. Ogrzewanie zapewniano dzięki przenośnym piecykom na węgiel lub palenisku w głównym pomieszczeniu. Z czasem do oświetlania pomieszczeń zaczęto stosować terakotowe lub brązowe lampki w kształcie łódeczek, w których stosowano oliwę z oliwek. Ściany były zwykle bielone wapnem, a jedynie zamożniejsi wykładali je dywanami lub mozaikami a sufit drewnem. Nie było oddzielnych pomieszczeń na kuchnie i łazienki, wodę bieżącą czerpano z miejskich studni i przechowywano w przydomowych cysternach. Zdecydowanie bardziej okazałe i bogatsze były świątynie. Ludzie w domach przebywali niewiele, spali, spożywali posiłki a większość czasu spędzali na agorze. Również jedzenie Greków nie było specjalnie wyszukane, jedli chleb, ser, jarzyny, owoce. Chleb był podstawowym produktem, stąd ogromne zapotrzebowanie Aten na zboże. Z czasem chleb zaczęto maczać w winie. Drogie mięso rzadko gościło na stołach przeciętnych rodzin greckich, przeciwnie niż ryby, które spożywano codziennie. Do gotowania używali przede wszystkim oliwy z oliwek, nie tłuszczy pochodzenia zwierzęcego. Nie znali ryżu, ziemniaków, pieprzu, zamiast cukru używali miodu. Pili Grecy najczęściej wodę zmieszaną z winem lub mlekiem. Wino greckie było tak silne, że musiano je rozcieńczać wodą. Grecy nie używali sztućców, jedli rękoma. Grecy chętnie uczestniczyli w biesiadach, przy okazji, których odbywały się przedstawienia teatralne, występy muzyczne, tańce, gry, zabawy, recytowanie poezji. W ucztach takich mogli brać udział jedynie mężczyźni, nie dopuszczano do nich kobiet, zwłaszcza zamężnych. Często odbywały się w Grecji święta, oczywiście poświecone któremuś z bogów. Urządzano wtedy procesje do świątyń, gdzie znajdował się posąg bóstwa, dekorowano je i obnoszono po mieście w akompaniamencie śpiewów i muzyki, a centralnym punktem każdego święta było złożenie ofiary, po czym następowała biesiady i uczty. W Atenach najważniejsze były święta poświęcone patronce miasta Atenie tzw. Panatenaje, co cztery lata obchodzone szczególnie uroczyście. Tkano wtedy płaszcz, w który przystrajano posąg Ateny Partenos. Ogromną rolę w społeczeństwie greckim odgrywał sport. Kultywowano zdrowe, sprawne i piękne ciało. Uważano, że jest to warunek harmonii pomiędzy pięknym ciałem i duchem zapewniającej wewnętrzną równowagę. Od dziecka Grecy trenowali i ćwiczyli swą sprawność fizyczną. Miejscem ćwiczeń i treningów był gimnazjon, teren w kształcie kwadratu, otoczony murem, wyposażony w szatnie, sale gimnastyczne, łaźnie, bieżnie, boiska. Na ćwiczeniami fizycznymi czuwał gimnazjarcha, ćwiczono nago a ciało nacierano piaskiem i oliwą mającymi chronić przed słońcem i wiatrem. Zwykle uprawiano zapasy, biegi, rzuty oszczepem i dyskiem, skok w dal. Największym świętem sportu w Grecji były igrzyska olimpijskie. Odbywały się co cztery lata i na ich okres zaprowadzano święty pokój, a więc zawieszano wszelkie wojny. Najpopularniejsze igrzyska obywały się w Olimpii, rozpoczęły się w 776 roku p.n.e. i organizowane były ku czci boga Zeusa. Igrzysk nie mogły oglądać kobiety, niewolnicy i cudzoziemcy. Oprócz zmagano sportowych igrzyskom towarzyszyły konkursy recytatorskie, teatralne, muzyczne. Zwycięscy otrzymywali wieniec laurowy, nie było dyscyplin zespołowych, liczyli się tylko najlepsi, o zdobywcach kolejnych miejsc w ogóle nie pamiętano. Co prawda zwycięscy nie otrzymywali nagród finansowych ale prestiż był ogromny. W niektórych miejscach zwycięscy mogli wystawiać posąg poświęcony swoje dziedzinie z wyrytym swoim imieniem i nazwiskiem. O zapewnienie profitów materialnych dbały miasta, z których wywodzili się zwycięzcy. Podstawą armii greckiej byli hoplici, a więc ciężkozbrojni piechurzy. Wyposażeni byli oni w pancerze, hełmy, nagolenniki, tarcze, włócznie i krótkie miecze. Ekwipunek hoplity ważył aż trzydzieści kilogramów, ale poza polem walki noszony był przez niewolników i służących. Najczęściej walczyli hoplici tworząc falangę, do walki ruszali biegiem w takt muzyki. Wszystko zależało od współdziałania i koordynacji pośród hoplitów, stąd wyrobione pośród nich poczucie solidarności. Bitwa z udziałem falangi była krótka ale jej przebieg był ostry i gwałtowny. Przed bitwą odprawiano wróżby, a także składano ogromne ilości zwierząt w ofierze. Starcie walczących powodowało ogromny huk, rannych tratowali prący z tyłu, po pokonaniu przeciwnika nie urządzano pościgu, pozwalano mu na odejście z placu boju. Po bitwie bogom ofiarowywano trofeum w postaci zdobycznego uzbrojenia i broni. Do służby wojskowej mógł zostać powołany każdy mężczyzna w wieku od dwudziestu do pięćdziesięciu lat. Każdy Grek przechodził w młodości przeszkolenie wojskowe na wypadek udziału w wojnie. Wojnę traktowano jako coś oczywistego, wpisanego w życie polis. Grecy posługiwali się bardzo nieprecyzyjnymi rachubami czasu. Rytm dnia wyznaczał wschód i zachód słońca. Nie potrzebowali też Grecy bardziej dokładnych metod pomiaru czasu. Klepsydry, ale wypełnione wodą stosowano w sądach, by odmierzały długość przemówień sadowych. Nie obowiązywał jeden uniwersalny kalendarz. Z czasem zaczęto się posługiwać okresami, które upływały między poszczególnymi igrzyskami. Grecy uważali pracę za zajęcie hańbiące, dążyli do posiadania jak największej ilości wolnego czasu, który spędzali na spotkaniach towarzyskich na agorze, w gimnazjonie, biorąc udział w licznych ucztach. Większą część społeczeństwa greckiego stanowili jednak ciężko pracujący rolnicy i pasterze mniej było osób zajmujących się handlem, rzemiosłem.

Ateny to główne Miasto w Grecji. Znajduje się tam góra Olimp gdzie siedzą tam wszyscy Bogowie. Te Miasto jest najwiękrzym i najpiękniejszym. W całej Grecji  Mam nadzieje że pomogłam :)