Na czym polegały podstawowe różnice między przesłaniami Starego i Nowego Testamentu?

Na czym polegały podstawowe różnice miedzy przesłaniami Starego i Nowego Testamentu.

Biblia, inaczej Pismo Święte Starego i Nowego Testamentu, stanowi zbiór ksiąg religijnych judaizmu i chrześcijaństwa. Przetłumaczona została na około tysiąc trzysta języków i narzeczy. Dlatego jest najbardziej znana i wydawana księga świata.- już od trzech tysięcy lat. W przekonaniu żydów i chrześcijan Biblia jest księga objawioną przez samego Boga. Zawiera treści religijne i zasady moralne dla każdego człowieka. Pismo Święta składa się z 72 ksiąg .
Stary Testament (łac. Testamentum- przymierze) jest to zbiór 46 ksiąg, w których opisane jest życie ludzi przed narodzinami Chrystusa. Pięcioksiąg, Tora lub inaczej Prawo, zaczyna Pismo Święte. Jest on świadectwem wielowiekowego dojrzewania narodu wybranego. Lustrem, w którym odbija się od wielu pokoleń. Jest on tez podstawowym źródłem prawno-historycznym Starego Testamentu. Pięcioksiąg zawiera wiele podstawowych prawd. Tworzyły one fundament życia Nie tylko Izraela jako narodu wybranego, ale ważne są dla późniejszej literatury biblijnej, aż po Nowy Testament. Pięcioksiąg zawiera prawdy o Bogu, świecie i człowieku. Objawił je sam Bóg, dlatego stanowi on część Objawienia Bożego, zaś pierwsze księgi uważane były za znaczące etapy w historii zbawienia
Księgi Psalmów oraz Pieśni nad pieśniami zajmują szczególne miejsce w Piśmie Świętym, gdyż wychwalają Boga, oddają mu dziękczynienie i cześć oraz proszą Go w mienie ludzi o litość i przebaczenie wszystkich grzechów. W Księgach Psalmów oraz Pieśni nad pieśniami zawarta jest myśl przywołująca miłość Boga wobec narodu, który w bezgranicznej miłości przyjmuje go do siebie i daje mu szczęście.
Księgi Prorockie są głosem natchniętych przez Boga charyzmatyków przemawiających do ludzi w imieniu Boga. Ukazują one grzechy, błędy, w które popadł naród wybrany – Izrael. Nawołują one do pokuty, nawrócenia oraz popraw. Księgi Prorockie nie odwołują się tylko do ludzi biednych czy bogatych, lecz do wszystkich bez względu na to jakie miejsce zajmują w społeczeństwie. Opisywano w nich historie prorockich powoływań oraz ich działalności symboliczne. Są dokumentem miłości Boga do własnego narodu i poczucia odpowiedzialności za jego losy.
Stary Testament ma głęboką wymowę teologiczną lecz można ją dopiero zrozumieć w świetle Nowego Testamentu. Składa się on z 27 ksiąg zawierających Objawienie Boże, które przyniósł Jezus Chrystus. Nowy Testament zawiera: jedna Ewangelię pisana przez czterech Apostołów (Mateusza, Marka, Łukasza i Jana), listów, oraz Apokalipsy świętego Jana.
Ewangelię uważa się za najważniejszą gdyż mówi ona o osobie i działalności Jezusa Chrystusa. Jego chrzest w Jordanie pozostawił znamienny ślad na naszej wierze. Narodzone dzieci, które przyjmując ten sakrament przyłączają się do naszej wielkiej wspólnoty kościoła katolickiego
Listy jako pisma okolicznościowe kierowane były zwykle do kościołów lokalnych. Stawiano je zwykle tuż po Ewangeliach chociaż powstały przed nimi. Najwięcej listów napisał święty Piotr. Schemat tego pisma zawsze był taki sam, ale trzeba było pamiętać jak to się odbywało. Po wskazaniu nadawcy i adresata rozwijano prawdziwą treść, która podzielona była na teoretyczną i dogmatyczną, czyli pouczająca. W swoich listach święty Piotr skupia się
Najczęściej na osobie Jezusa Chrystusa.
Stary Testament- oczekiwanie, Nowy Testament- spełnienie, jednak różnią się od siebie tym, że przedstawiają i opisują inne epoki życia ludzkiego. Myślą przewodnią Starego Testamentu jest obraz nieskończonej miłości i opieki, którą Bóg roztacza nad narodem wybranym. W Nowym Testamencie mamy ukazana miłość Boga obejmującą wszystkich ludzi, którzy w nią wierzą, bez względu na ich cierpienia narodowość i wcześniejsze przekonania. Czytając całą biblię możemy odszukać wzorce do naśladowania i żyć tak , by nasze życie stało się lepszym. Czytając przypowieści i listy uczymy się inaczej spoglądać na świat, z innej perspektywy. Więc starajmy się żyć tak, by tej księgi nie zabrakło nigdy w naszym domu ani w naszym życiu, bo jest ona księgą niezwykłą. Powszechnie uważamy ją za źródło naszej kultury i cywilizacji, dlatego zasługuje ona na miano księgi nad księgami.