W zamku Treshmor istniała równowaga między ciemnością a światłem, ale nie wszystko może przecież trwać wiecznie… Zamek stał nad przepaścią Kanionu Straceńców, jego ogrom sprawiał wrażenie potężnego olbrzyma. Brama była jak paszcza szablo zębnego wilka. Wnętrze wypełniały kolory czerni i brązu rozgrzanego do czerwoności. Wśród mroku tu i ówdzie tliły się świece na potężnych żyrandolach. Atmosfera w komnatach przypominała często burzę z piorunami, Władcy tego niezwykłego kolosa nie do końca byli ludźmi. Mieli skrzydła harpii i kły jak u wampirów. Rządzili zwykłymi ludźmi, ale za to toczyli ciągły bój ze stworami nocnymi. Gdy zmarł sam król rodu, duchy i mary, wykorzystując sytuację, zaczęły atakować, straszyć i nękać dwór. W skład dworu wchodzili ówcześnie: Penelopa – żona króla, Sara – jedyna córka króla, Feri i Ged – synowie oraz właściwie nie uznawany Veth – brat króla. Veth nie był uznawany, gdyż przeszedł na stronę zła. Po pochmurnym poranku zaczął padać deszcz. Wszyscy byli przygotowani na nadejście duchów. Czekali w brzęczącej ciszy, słychać było ją wyraźnie. Czasami jakaś muszka przerwała jej ton. Po chwili ziemia rozstąpiła się i zaczęły z niej wychodzić przeróżne poczwary. Od fruwających wyziewów piekła, po czerwone chochliki. Oto zaczęła się walka. Na początek strzelali łucznicy, ale nie zwykłymi strzałami, bo one nie działają, tylko z piór Feniksa lub nasączonymi silnie toksycznym jadem żmij i innych węży. Po ostrzale szanse się wyrównały. Teraz nastąpiło starcie wręcz. Piechota z Gedem na czele przecięła drogę potworom. Centaury z Sarą jako dowódcą pognały od tyłu, opuszczając swą dotąd niewidzianą kryjówkę. Feri, najmłodszy, 15-letni chłopak wraz z matką ruszył z innymi do centralnego ataku. Słychać było brzęk broni ze specjalnego tworzywa: obchizytu. Po paru godzinach widać było wyraźną przewagę wroga, pomimo zawziętości defensywnych. Zginęła już znaczna część armii oraz Ged i Penelopa. Feri zachował jednak stoicki spokój i przypomniał sobie, że ma kryształ Farozydu - złoty środek. Był to jedyny Farozyd we wszechświecie, który dostał od Atana, mędrca nad mędrcami podróżującego po świecie. Kamień ten mógł otworzyć portal do innego wymiaru, z którego da się wyjść tylko dzięki temu samemu kamieniowi. Feri, ułożywszy szybki plan, otworzył przejście i nakazał się tam wszystkim udać. Potwory ruszyły w pościg. Gdy wszyscy weszli, Feri zamknął wejście i otworzył wyjście. Ludzie wiedzieli, co robić, więc gnali za nim. Gdy opuścili inny wymiar, zwany Xyzzer chłopiec zamknął potwory w Xyzzerze i następnego dnia zniszczył kryształ. Zamek, a jednocześnie świat uwolnił się już od tak potężnych demonów i światłość zapanowała nad ciemnością. Niestety, były to najgroźniejsze potwory, ale nie wszystkie. Pozostały inne, które czają się dziś gdzieś w mroku i wychodzą czasem pod osłoną nocy na łowy.
Napisz opowiadanie o współczesnym stoiku zastosuj zwiazki frazeologiczne poznane na lekcji złoty srodek stoicki spokój pliska...
Napisz opowiadanie o współczesnym stoiku zastosuj zwiazki frazeologiczne poznane na lekcji złoty srodek stoicki spokój pliska...
Napisz opowiadanie o współczesnym stoiku zastosuj zwiazki frazeologiczne poznane na lekcji złoty srodek stoicki spokój pliska plisskaaaaa...
