W działalności korekcyjno - rehabilitacyjnej powszechnie znane jest korzystne oddziaływanie środowiska wodnego. Przykładem może być wszelka działalność ruchowa w środowisku wodnym przy zaburzeniach narządu ruchu. Dotychczas środowisko wodne wykorzystane było jako forma uzupełniająca korekcje służąc do nauki pływania. Celem tych zajęć były działania ogólnorozwojowe, odciążające i wzmacniające układ krążenia i układ oddechowy. W ostatnich latach zdecydowanie wzrosło zainteresowanie środowiskiem wodnym z powodu dużego oddziaływania bodźców korekcyjnych na organizm człowieka. Na zajęcia z pływania korekcyjnego powinny być kierowane dzieci już potrafiące pływać. Jeżeli dziecko jeszcze nie potrafi pływać zaleca się, aby w pierwszej kolejności zapisać je na naukę pływania. Należy podkreślić, iż już w tym momencie woda wpływa korzystnie na proces korygowania wadliwej postawy ciała. Korygowanie wad postawy dzięki zajęciom na pływalni jest bardzo lubianą formą terapii. Pozwala ona łączyć przyjemność, jaką jest dla dziecka przebywanie w wodzie i doskonalenie umiejętności pływackich z oddziaływaniem terapeutycznym, którego dziecko - zaabsorbowane w wodzie może - nawet nie dostrzegać. W skład pływania korekcyjnego powinno wchodzić nie tylko pływanie poszczególnymi stylami, czy stosowanie technik pływackich, ale przede wszystkim wykonywanie konkretnych ćwiczeń korekcyjnych: głównie elongacyjnych, rozciągających, wzmacniających lub rozluźniających poszczególne grupy mięśniowe, derotacyjnych i koordynacyjnych. Przed pływaniem korekcyjnym stawia się pewne zadania mające na celu: Korygowanie nieprawidłowości układu różnych segmentów ciała w warunkach odciążenia; Wzmocnienie odpowiednich grup mięśniowych; Rozciągniecie przykurczonych tkanek miękkich; Doskonalenie koordynacji ruchów i panowania nad układem ciała; Wyrabianie silnego gorsetu mięśniowego; Poprawę funkcji oddechowych, poprzez zwiększenie ruchomości klatki piersiowej; Poprawę funkcji hemodynamicznych; Zwiększenie ogólnej wydolności organizmu. Do zalet środowiska wodnego w prowadzeniu ćwiczeń korekcyjnych zalicza się wyeliminowanie ciężaru masy ciała znajdującego się powyżej miejsca schorzenia, uzyskanie dodatkowego, wymuszonego ruchu mięśni oddechowych głównych i pomocniczych, zwiększenie amplitudy ruchów klatki piersiowej oraz opóźnienie czasu występowania zmęczenia. Ruch w wodzie połączony z pokonywaniem jej oporu, harmonijnie kształtuje ciało, przyczynia się do poprawienia postawy, usunięcia nadmiernych krzywizn kręgosłupa, lepszego wysklepienia klatki piersiowej i zwiększenia pojemności płuc. W czasie zanurzenia ciała w wodzie odciążenie zmniejsza napięcie mięśni posturalnych, zwiększając możliwość autokorekcji postawy pacjenta.Środowisko wodne działa korzystnie na układ oddechowy zarówno w spoczynku jak i podczas ruchu. Ważną właściwością wody wykorzystywana w korekcji jest ciśnienie hydrostatyczne. Jego wielkość uwarunkowana jest objętością wody, w jakiej zanurzony jest pacjent, głębokością tego zanurzenia oraz pozycja chorego. Istota ciśnienia hydrostatycznego wykorzystywana jest u osób, u których występują zaburzenia oddychania, zwłaszcza restrukcyjnego. U osób z bocznym skrzywieniem ten problem szczególnie dominuje. Wielu autorów podkreśla, .e wskutek oporu ciśnienia hydrostatycznego wody nawet przy małej intensywności wysiłku fizycznego włączone zostają pomocnicze mięśnie oddechowe. Ciśnienie hydrostatyczne wody stanowi opór dla przepony i rozszerzalności klatki piersiowej, co zmusza mięśnie oddechowe do intensywniejszej pracy i przyczynia się do zwiększenia pojemności życiowej płuc. Ćwiczenia w środowisku wodnym angażują równocześnie w dużym stopniu układ krążenia, zwiększając jego sprawność, wpływają jednocześnie na wydolność organizmu. Ciśnienie hydrostatyczne wody ułatwia krążenie powrotne i ukrwienie tkanek oraz powoduje efekt rozluźnienia, rozszerza serce i duże pnie tylne.
warunki środowiska wodnego 1stawianie oporu 2ruch wody i możliwość poruszania si w wodzie podaj opis
Odpowiedź
Dodaj swoją odpowiedź