Bardzo proszę o pomoc w napisaniu wypracowania. Ta częsc gdzie jest ucięte jest sonet 90. Dziękuje.

„Różne sposoby mówienia o miłości w okresie renesansu.“ Temat miłości poruszany był w różnych epokach. To  jedno z najpiękniejszych  uczuć stało się głównym tematem wielu dzieł literackich  również okresu renesansu. O miłości można pisać na wiele sposobów, np. w poezji antycznej  poeci idealizowali kobiece piękno, a w renesansie  Petrarka oraz Kochanowski kontynuowali te wzorce. Uduchowienie uczucia było ważniejsze od jego fizycznego spełnienia. Francesco Petrarka  spotkał swą muzę  Laurę  w awiniońskim kościele św. Klary i jej poświęcił swoje  sonety, choć  nigdy nie poznał jej bliżej. W „Sonecie 90„ opisuje niebiańsko piękną kobietę. Jej złote loki, błyszczące oczy, anielski sposób poruszania się  sprawiają, że zajmuje główne miejsce w umyśle podmiotu lirycznego.  Jednak piękno ziemskie nie jest wieczne i przemija a  prawdziwe uczucie pozostaje trwałe. Chociaż Laura  już nie jest taka , jaką ją widział  to w piersi nadal płonie żar miłości : „I choć tak dziś nie jest, / Gdy łuk oddalą, rana nie zdrowieje“. Petrarka na wiele lat stworzył wzór poezji miłosnej idealizującej kobietę. Fraszka Jana Kochanowskiego „Do Magdaleny" też mówi  o głębokim uczuciu, jakie żywi podmiot liryczny do tytułowej Magdaleny, idealizując ją.  Wszystkie elementy jej wyglądu porównywane są do rzeczy najpiękniejszych i najbardziej wartościowych . Określa je mianem    róży, złota  czy  alabastru.  Poeta przedstawia kobietę jak anioła czyli ideał,  mówiąc  o jej ,, powiewnych włosach„”  , oczach, których „uroda jest równa gwiazdom ” ,  ,, ustach  różanych ” . W czasach renesansu kobieta była obiektem uwielbienia i uznania mężczyzny i jako ideał była obiektem wielkiego, szczerego uczucia jakim jest miłość.