Leśnik to zawód dla ludzi z charakterem i pasją, a także doskonale wykształconych i znających się na swej pracy. Patronem leśników jest św. Jan Gwelbart, którego figurka znajduje się w Ośrodku Kultury Leśnej w Gołuchowie. Leśniczy to pracownik z wykształceniem kierunkowym leśnym. Musi mieć ukończoną co najmniej średnią szkołę leśną lub studia na wydziale leśnym. Leśniczy jest pracownikiem Instytucji Państwowej Gospodarstwo Leśne- Lasy Państwowe. Lasy Państwowe podzielone są na nadleśnictwa, które mają od 15 do 20 tys. ha. Nadleśnictwa dzielą się na leśnictwa, którymi kieruje leśniczy. Leśniczy jest pracownikiem nadleśnictwa. Miejscem pracy leśniczego jest teren powierzonego mu leśnictwa. Codziennie przemierza wiele kilometrów po lesie. Ma nienormowany czas pracy. Gdy zachodzi potrzeba np. pożar pełni swoje obowiązki w nocy, niedziele i święta. Współpracuje z wieloma ludźmi w nadleśnictwie. Wydaje polecenia i je egzekwuje od podległych mu pracowników. Wszystkie prace i czynności swoje i pracowników, opis stanu zdrowotnego lasu, szkody wyrządzone przez różne czynniki odnotowuje w specjalnej książce służbowej. Odpowiada za wszystkie wykonane prace przed nadleśniczym. Mieszka w leśniczówce, położonej w pobliżu podległych mu lasów. W leśniczówce jest wyznaczone biuro, w którym, przyjmuje interesantów. Leśniczy zarządza podległymi mu lasami, prowadzi w nich gospodarkę leśną i ochronę tegoż lasu, a także zajmuje się zwalczaniem przestępców i postaw ludzi niekorzystnych dla lasu. Leśniczy planuje prace w lesie z wyprzedzeniem. Podczas pobytu w lesie grozi mu wiele niebezpieczeństw np. atak zwierząt, wejście we wnyk, strzał nieodpowiedzialnego kłusownika, ukąszenia żmii. Po każdorazowym pobycie w lesie leśniczy sprawdza stan swojego ciała, czy nie ma na nim ukąszeń kleszcza. Skutkiem ukąszeń jest choroba borelioza, która powoduje paraliż mięśni i porażenie układu nerwowego. W związku z pracą w lesie przez cały czas jest zagrożony ukąszeniami różnych zwierząt. Jesienią planuje powierzchnię pod nasadzenia wiosenne. Jesienią przygotowuje powierzchnię, planuje ile i jakie gatunki wysadzi na danej powierzchni. Późną jesienią dokonuje liczenia owadów szkodników pierwotnych sosny metodą 10 powierzchni próbnych(zagrożenie tzw. gradiacjami). Zbiera owady i na tej podstawie prognozuje wystąpienie na danej powierzchni szkodników w przyszłym roku. Jesienią w młodszych drzewostanach wyznacza drzewka obumarłe, chore lub z wadami do wycięcia. Przerzedzony drzewostan będzie miał lepsze warunki do rozwoju. Pod koniec roku leśniczy wyznacza powierzchnie planowane do wycięcia w przyszłym roku. Musi wówczas pomierzyć wszystkie drzewa, aby ustalić ile drewna pozyska z danej powierzchni. Jest to tzw. szacunek brakarski. Mierzy się średnicę i wysokość drzewa i szacuje się ilość drewna. Ścięte drzewo leśniczy mierzy i odbiera. Kontroluje sprzedaż i wywóz drewna. Jesienią, leśniczy kontroluje powierzchnie, na których wiosną założono nowe uprawy leśne. Zimą z młodszych drzewostanów wyznacza się drzewka obumarłe, chore lub z wadami do usunięcia. Zima jest najodpowiedniejszą porą roku na ścinkę i wywóz drewna z lasu, dlatego leśnicy prowadzą intensywny wyrąb na wyznaczonych powierzchniach. Jeśli zima jest ostra i śnieżna leśniczy dokarmia leśne zwierzęta. Szczególnie cierpi roślinożerna zwierzyna z powodu braku pożywienia i może ona wyrządzać duże szkody w uprawach leśnych i młodnikach ogryzając pączki i pędy drzew. Aby temu zapobiec budowane są paśniki w których wykłada się zwierzętom siano, ziarna zbóż, kukurydzę, buraki i ziemniaki. Obok paśników stawia się tzw. lizawki, w których wykłada się kostki soli z dodatkiem mikroelementów niezbędnych zwierzynie do prawidłowego rozwoju. Przed świętami Bożego Narodzenia leśnicy maja problem ze złodziejami drzewek choinkowych, dlatego częściej kontrolują młodniki. Zimą zbierane są nasiona z drzew najlepszych, które dziedziczą najlepsze cechy. Wiosną leśniczy sprawuje nadzór nad sadzeniem lasu. Zanim pojawią się owady wykonuje pułapki i wykłada je na poszczególne owady(jeśli stwierdził ich występowanie jesienią). Wiosną zakłada budki lęgowe, które są skierowane otworem w kierunku południwo- wschodnim. Do wiosennych prac leśniczego wiosną należy też wykonanie tzw. pasów przeciwpożarowych przy głównych drogach i torach kolejowych. Pasy pomagają chronić las przed pożarem. Jeśli na wiosnę przez długi czas utrzymuje się susza to leśniczy bada stan ściółki leśnej i określa stan zagrożenia pożarowego. Pożar jest tragedią dla lasu i wielką stratą dla leśnictwa. Latem leśniczy kontroluje powierzchnie, na których założono nowe uprawy leśne. Prowadzone są na nich prace pielęgnacyjne polegające na usuwaniu chwastów, wykaszanie traw. Jeśli drzewka się nie przyjęły to należy dokonać nasadzeń. Prowadzone są też cięcia selekcyjne. Wycina się drzewa niepożądane gatunkowo lub szkodzące prawidłowemu wzrostowi innych. Latem wyznaczane są tez drzewka w trzebierzach, czyli w drzewostanach do 25 lat. Pozyskanie drewna odbywa się przez cały rok. Leśniczy bierze udział w przetargach na sprzedaż drewna. Przez cały rok leśniczy obserwuje stan zdrowotny drzew na podległej mu powierzchni leśnej. Prowadzi gospodarkę łowiecką. Leśniczy kontroluje stan zdrowotny zwierzyny i dokarmia zwierzęta jeśli jest mało pokarmu. Wykłada tzw. lizawki. Stoi na straży ochrony przyrody. Pilnuje aby kłusownicy nie zakładali wnyk i nielegalnie nie polowali. Nie dopuszcza do łamania prawa na terenie lasu. Jeśli spotka ludzi, którzy szkodzą lasom to udziela porad, odwodzi od czynów lub zgłasza do postępowania karnego lub wzywa Straż Leśną. Leśniczy prowadzi edukację leśną dla dorosłych i wśród dzieci i młodzieży. Bierze udział w konkursach i sam inicjuje konkursy o lesie i ochronie przyrody. Leśniczy musi mieć dobre zdrowie, dobry wzrok i słuch, kondycję do wędrówek(min. mocne nogi) i dobrą orientację w terenie. Musi posiadać też predyspozycje. Współpracuje i współdziała na co dzień z wieloma osobami, ale radzić musi tez samodzielnie postawionym zadaniom. CHARAKTERYSTYKA ZAWODU Leśniczy najczęściej jest pracownikiem instytucji Państwowe Gospodarstwo Leśne ¬ Lasy Państwowe, która sprawują nadzór nad wszystkimi lasami należącymi do Skarbu Państwa na terenie Polski (z pominięciem Parków Narodowych). Lasy Państwowe podzielone są na nadleśnictwa (zazwyczaj ok. 15-20 tys. ha), które z kolei dzielą się na leśnictwa, którymi kieruje leśniczy. Leśniczy jest pracownikiem nadleśnictwa zaliczanym do Służby Leśnej. Tworzą ją pracownicy Lasów Państwowych, którzy zajmują się: zarządzaniem lasami, prowadzeniem w nich gospodarki leśnej i ochroną tych lasów oraz zwalczaniem przestępstw i wykroczeń w zakresie szkodnictwa leśnego. Leśniczy większość swoich prac musi zaplanować z wyprzedzeniem. Na przykład, aby wiosną posadzić młody las na przygotowanej jesienią powierzchni, leśniczy musi zaplanować, jaki gatunek drzewa ma być posadzony, w jakim miejscu i ile sztuk sadzonek będzie potrzebnych do wysadzenia. W ramach ochrony lasu późną jesienią należy dokonać prognozy wystąpienia szkodliwych dla lasu owadów. Na podstawie liczby zebranych szkodników spod jednego drzewa można ustalić, czy w przyszłym roku będzie ich dużo, czy mało. Pod koniec roku leśniczy również musi wyznaczyć powierzchnie lasu, które planowane są do wycięcia. W tym celu musi pomierzyć wszystkie drzewa, by ustalić ile drewna pozyska się z danej powierzchni. Jest to tzw. szacunek brakarski. Mierzy się średnicę i wysokość drzewa, a wyniki pozwalają określić ile drewna nadleśnictwo planuje pozyskać w następnym roku. Jesienią i zimą leśniczy w młodszych drzewostanach wyznacza drzewka obumarłe, chore lub z wadami, które należy usunąć, by te, które pozostają miały lepsze warunki do rozwoju. Ścięte drewno leśniczy musi pomierzyć i odebrać, a także być obecnym przy jego sprzedaży i wywozie. Wiosną leśniczy sprawuje nadzór nad sadzeniem lasu. Zanim pojawią się owady, należy wykonać i wyłożyć pułapki na poszczególne gatunki owadów. By nie dopuścić do opanowania dużej ilości drzew przez szkodliwe owady lub grzyby leśniczy przez cały rok dokonuje obserwacji stanu zdrowotnego lasu. Wiosną leśniczy również musi dopilnować, by przy głównych drogach i torach kolejowych wykonane zostały tzw. pasy przeciwpożarowe, które pomagają chronić las przed pożarem. Latem i jesienią leśniczy sprawdza posadzone wiosną uprawy, czy są drzewka, które się nie przyjęły i trzeba na ich miejsce posadzić nowe. Do zadań leśniczego należy również opieka nad zwierzyną leśną, także zimą, gdy zwierzyna ma mało pokarmu. Leśniczy kontroluje również stan zdrowotny zwierzyny leśnej i pilnuje by kłusownicy nie zakładali wnyk i nielegalnie nie polowali. Leśniczy w ramach swoich zadań służbowych zajmuje się również szkodnictwem leśnym. Wykonuje on wszystkie zadania i czynności, które nie dopuszczają do łamania prawa na terenie lasu. WARUNKI PRACY Miejscem pracy leśniczego jest teren powierzonego mu leśnictwa. W siedzibie leśnictwa (leśniczówce) znajduje się pomieszczenie biurowe, w którym leśniczy przyjmuje interesantów w wyznaczonych godzinach. Większość pracy wykonuje jednak w lesie, przemierzając każdego dnia wiele kilometrów. Praca leśniczego ma nienormowany charakter. W razie potrzeby zobowiązany jest on do pełnienia obowiązków poza normalnymi godzinami pracy (także w nocy, niedziele i święta). Wbrew pozorom nie jest to praca dla samotników, gdyż leśniczy współpracuje i spotyka się z wieloma osobami. Jest on przełożonym pracowników pracujących na terenie leśnictwa – wydaje im polecenia i egzekwuje ich wykonanie odpowiada on za wszystkie wykonane prace przed nadleśniczym. Wszystkie czynności, które wykonuje leśniczy lub zleca przydzielonym pracownikom musi odnotować w książce służbowej. Muszą znaleźć się tam wpisy dotyczące stanu zdrowotnego lasu, spostrzeżeń, co do wykonanych lub planowanych prac, szkód wyrządzonych przez różne czynniki. WYMAGANIA Leśniczy zmuszony jest do długotrwałych, często samotnych wędrówek po lesie. Musi więc wykazywać wytrzymałość na wysiłek i mieć dobrą orientację w terenie. Konieczność obserwowania lasu wymaga dobrego wzroku i słuchu. Leśniczy musi cechować się skrajnie różnymi umiejętnościami. Z jednej strony musi umieć współpracować i współdziałać w grupie, z drugiej – radzić sobie samodzielnie. Organizując pracę innych powinien łatwo nawiązywać kontakty z ludźmi. Zawód ten wymaga dobrej sprawności fizycznej. Leśniczy powinien dobrze widzieć i słyszeć, choć możliwe jest też zatrudnienie osób niedosłyszących. W pracy tej poradzi też sobie osoba z dysfunkcją kończyn górnych. Konieczny jest dobry stan zdrowia, gdyż praca ta często wiąże się z długotrwałym wysiłkiem. Leśniczy Leśniczy najczęściej jest pracownikiem instytucji, zwanej - Państwowe Gospodarstwo Leśne ¬ Lasy Państwowe. Instytucja ta sprawuje nadzór nad lasami, które należą do Skarbu Państwa na terenie Polski, wykluczając Parki Narodowe. Biorąc pod uwagę fakt, że Lasy Państwowe podzielone są na nadleśnictwa, łatwo zauważyć, że leśniczy jest pracownikiem nadleśnictwa, zaliczanym do Służby Leśnej. Do jego obowiązków należy prowadzenie gospodarki leśnej, zarządzanie lasami, ich ochrona. Zajęcie leśnika polega na planowaniu pracy z dużym wyprzedzeniem. Aby zasadzić jakieś drzewa, musi wcześniej starannie przygotować grunt, dobrać odpowiednie gatunki drzew itp. Musi także z wyprzedzeniem zaplanować, jakie powierzchnie lasu przeznaczone są do wycięcia. Co za tym idzie musi on pomierzyć drzewa, aby wiedzieć ile drewna można pozyskać z określonej powierzchni (szacunek brakarski). Leśniczy musi doglądać również młodych drzewek, by w razie ich obumarcia usunąć je i tym samym zapewnić warunki do rozwoju pozostałym. Leśniczy musi być także obecny przy wywozie i sprzedaży ściętego drzewa. Leśniczy wiosną nadzoruje sadzenie lasu a także pilnuje, by przy drogach wykonane zostały pasy przeciwpożarowe, chroniące las przed pożarem. Do obowiązków leśniczego należy również opiekowanie się leśną zwierzyną, kontrolowanie jej stanu zdrowotnego a także chronienie jej przed kłusownikami. Leśniczy zajmuje się wszystkimi czynnościami, mającymi ustrzec przed złamaniem prawa na terenie lasu.
Wypisz zadania leśników
Odpowiedź
Dodaj swoją odpowiedź