opisz korzenie wierzby płaczącej

Cechy: Wierzba płacząca to drzewo o szerokiej, gęstej i regularnej koronie. Gałęzie długie, wiotkie i zwisające. Liście długie, wąsolancetowate na końcu zaostrzone, osadzone na krótkim ogonku. Kora szaro-brązowa. Kwiaty rosną równocześnie z liśćmi. Zebrane w kotki koloru żółtego bądź zielonego. Rozmaitości: Najstarsze drzewo wierzby białej rośnie aktualnie w Polskiej Cerkwicy w woj. opolskim, liczy 152 lata, ma obwód 460 cm, pierśnicę 146,5 cm i wysokość 27 m. Odmiana płacząca tego gatunku rośnie w Sobieszowie woj. zielonogórskie, liczy 164 lata, ma obwód 540 cm, pierśnicę 172 cm i wysokość 25 m. Najstarsza wierzba krucha rośnie w Klempiczu, gmina Lubasz, woj. pilskie, ma 166 lat, obwód 741 cm, pierśnicę 235 cm i wysokość 17 m. Pochodzenie: Najczęściej uważana jest za odmianę wierzby białej o zwisających gałęziach. Powszechna w całej Europie.