I wojna punicka 264 p.n.e-241p.n.eważniejsze bitwy: morska pod Mylae, morska u przylądka Eknomosprzyczyny: spór o Sycylię i panowaniem nad morzemskutki: Rzymianie zyskują Sycylię i otrzymują kontrybucję(daninę), panują nad morzem II wojna punicka 218p.n.e-201p.n.edowódca Kartaginy - Hannibalważniejsze bitwy: pod Kannami, pod Zamąprzyczyny: wyprawa Hanibala na Hiszpanię i zajęcie Sagunt, skutki: Kartagina straciła wszystkie swoje posiadłości poza Afryką, ograniczono liczebność floty, Kartagina zobowiązała się zapłacić wysoką kontrybucję oraz podporządkować swoją politykę zagraniczną Rzymowi III wojna punicka 149p.n.e-146p.n.edowódca Publiusz Korneliusz Scypion Młodszynajważniejsza bitwa: pod Kartaginąprzyczyny: Kartagina rozpoczyna wojnę z Numidią bez zgody Rzymuskutki: 146p.n.e zdobycie Kartaginy- miasto zniszczono, mieszkańców sprzedano do niewoli.
PIERWSZA WOJNA PUNICKA: 264-241 p.n.e Prowadzona była na Półwyspie apenińskim, w Italii i Afryce Północnej.Konflikt ten dotyczył Sycylii. Kartagińczycy starali się powiększyć swój stan posiadania właśnie na tej wyspie. Rzymianie, którzy kończyli opanowywanie południowej części Półwyspu Apenińskiego uznali ich poczynanie z bardzo niebezpieczne. Wojna wybuchła w 264r p.n.e. Zmusiła rzymian do wybudowania floty której wcześniej nie miała. Po długich walkach w czasie których rzymianie czterokrotnie tracili i odbudowywali swoją flotę, Kartagina musiała zgodzić się na pokój w 241r p.n.e. Musieli wycofać się z wyspy, zapłacić wielką kontrybucję i ograniczyć liczebność floty wojennej. DRUGA WOJNA PUNICKA: 218-202 p.n.e Toczyła się między Kartaginą i Rzymem. Po I wojnie którą Kartagina przegrała nastroje anty rzymskie w tym kraju były bardzo silne. Pewnej arystokratycznej rodzinie, Barakidów, udało się stworzyć na terenie Hiszpanii własne państwo które było mało związane z Kartaginą, ale działało w jej interesach. Gromadzono tam środki na wojnę z Rzymem. Tą znakomitą bazę do działań wojennych odziedziczył Hannibal. Wojna rozpoczęła się w 218r p.n.e.. Prowadzona była na Półwyspie apenińskim, w Italii i Afryce Północnej. Jej główną postacią był Hannibal, kartagiński wódz z rodu Barkidów. Pretekstem do wojny było zaatakowanie przez Hannibala Saguntu, sprzymierzonego z Rzymem miasta-państwa na obecnym wybrzeżu katalońskim.TRZECIA WOJNA PUNICKA: 149-146 p.n.e Po II wojnie punickiej Kartagina była bardzo słaba. Podstawą jej ekonomiki nie był już handel, ale uprawianie ziemi. Rzymianie jednak nadal bali się tego państwa myśląc że jest w stanie odbudować swoją potęgę. I to tłumaczy wypowiedzenie III wojny punickiej, mającej na celu całkowite zniszczenie Kartaginy. Mieszkańcy miasta bronili się zaciekle, chociaż wiedzieli że i tak nie mają szans. Rzym zdobył Kartaginę w 146r p.n.e. Do niewoli sprzedał tych którzy przeżyli, miasto zrównali z ziemią, a z ich terytoriów utworzyli prowincję. Znaczenie wojen: Każda z wojen, pomimo zmiennego przebiegu i okresów przewag kartagińskich (szczególnie pod wodzą Hannibala w czasie drugiej wojny punickiej), przyniosła wygraną Rzymianom, którzy stopniowo przejmowali posiadłości i wpływy Kartaginy, by w końcu zniszczyć ją zupełnie, a jej ludność zgładzić lub obrócić w niewolników. Zwycięstwa w wojnach punickich pozwoliły Rzymowi na stworzenie imperium rzymskiego w zachodniej części Morza Śródziemnego, jak też militarnych i gospodarczych podstaw do późniejszej ekspansji w kierunku wschodnim.