Opisz rzeźbę gotycką na podstawie ołtarzu Wita Stwosza.

Rzeźba gotycka O rzeźbie gotyckiej pokrótce powiedzieć można, iż rozwija się w oprawie katedry i odkrywa na nowo formy naturalistyczne, do których powraca także malarstwo. Rzeźbiarze gotyku odrzucają romańskie kanony zdobnicze, aby zastąpić je formami ornamentalnymi, mających swoje źródło w świecie roślin. W ich artystycznej wizji wraz z plastycznie oddanym kształtem, postać ludzka odzyskuje właściwe proporcje, naturalność postawy i swobodę gestu. Cechy rzeźby gotyckiej • ścisły związek z kościołem, zainteresowanie tematyką religijną, • pojawianie się wizerunków osób świeckich, • duża popularność rzeźby kamiennej wraz z bujnym rozwojem rzeźby drewnianej, malowanej wielobarwnie (polichromowanie), • występowanie zarówno pojedynczych figur, jak i tłumów postaci, • uniezależnienie się rzeźby od tła, od architektury; jeżeli jest związana z budowlą - nie jest ograniczana ilością miejsca, • większa swoboda artysty w przedstawianiu postaci w celu uniknięcia deformacji postaci, • ozdabianie kapiteli kolumn liśćmi i motywami roślinnymi, • postacie ludzi pełne wdzięku i życia, spokojne, racjonalne, realistyczne; swobodne w gestach, postawie i mimice twarzy, wzory zaczerpnięte z Antyku, • dążenie do realistycznego przedstawienia przedmiotu lub postaci. Charakterystyczny podział w rzeźbie gotyckiej na: • I fazę - I poł. XV w. - styl miękki – fałdy szat miękkie, łyżkowate, • II fazę - ekspresjonizm późnogotycki – ukazane emocje, łamanie fałdów szat. Zabytki rzeźby gotyckiej • Ołtarz Wita Stwosza w Kościele Mariackim w Krakowie (1477-1489), • portale katedr gotyckich.