Barok w Muzyce max 12 zdań proszę o szybką odpowiedź ;)

BAROK to okres przypadający na lata 1600 – 1750. W początkowej fazie przeważała muzyka religijna, w końcowej muzyka świecka. W epoce baroku bogato rozwija się muzyka instrumentalna, zwłaszcza organowa i klawesynowa. W baroku nastąpiło szczególne uduchowienie muzyki. Od drugiej połowy XVII wieku zaczęły obowiązywać nowe zasady „układania” dźwięków w utworach muzycznych. Ściśle określono, w jaki sposób należy tworzyć akordy, a potem jak je ze sobą łączyć. Naukę o budowaniu akordów nazwano harmonią. Stworzono również system dur-moll. . Utwory w tonacji durowej brzmią wesoło, w tonacji molowej brzmią smutno.             W epoce baroku powstał koncert – utwór na instrument solowy z towarzyszeniem orkiestry; oraz concerto grosso – na kilka instrumentów solowych i orkiestrę. Najpopularniejszą formą kameralną była sonata barokowa, fuga, suita (składająca się z kilku stylizowanych tańców dworskich). We Włoszech w epoce baroku powstała opera, w której aktorzy śpiewają swoje role, a akcji na scenie towarzyszy muzyka. Szczególne miejsce w muzyce epoki baroku zajmuje oratorium, które łączy śpiew z muzyką instrumentalną.