Czym jest dla mnie kultura ?

Czym jest dla mnie kultura?

Udzielić odpowiedzi na pytanie zawarte w temacie mojej pracy nie jest łatwo, bowiem kultura w subiektywnym odczuciu każdej osoby oznacza coś innego. Jeśli chodzi o ogół dokonań kulturowych to właściwie wszystko, co nas otacza. Moje własne odczucia i poglądy związane z kulturą nie odbiegają dalece od definicji tego słowa. Kultura dla mnie to przede wszystkim to, co tworzą ludzie od pokoleń - budownictwo i architektura, piękne miasta, ogrody, domy i wszelkie sprzęty, które wypełniają nasz dom. To, co tworzyli ludzie przede mną i co jest kontynuowane to również tradycja.
Jednym z pierwszych skojarzeń, które nasuwają mi się, gdy myślę o kulturze to przemyślenia. Przemyślenia po obejrzanym filmie lub spektaklu, przeczytanej książce lub przesłuchanej płycie. W ostatnim czasie miałam okazję przesłuchać wspaniałą płytę Marcina Kydryńskiego z muzyką regionalną różnych krajów. Utwory z Kuby i Argentyny przenosiły mnie myślami w odległe miejsca, oczyma wyobraźni widziałam wąskie uliczki na Kubie, stare samochody i uśmiechniętych ludzi. Jeśli chodziłoby o argentyńskie utwory muzyczne kojarzy mi się kolejny podpunkt kultury - taniec - znane na całym świecie tango argentyńskie. Jeśli chodzi o literaturę, książka, która najbardziej zapadła mi w pamięć i do której mam ochotę ciągle wracać to „Złodziejka Książek” Markusa Zusaka. Książki nie tylko poruszają wyobraźnię i pozwalają uciec od rzeczywistości, ale również poruszają tematy przez nas zapomniane lub nieporuszone na co dzień. Powieść ta przypomina ludziom, że nawet w najgorszej sytuacji można odkryć coś pięknego.
Kolejnym moim skojarzeniem z kulturą jest kultura osobista oraz ogół przyjętych norm i obyczajów w danym społeczeństwie. Nie bez znaczenia jest w naszym kraju puszczanie kobiety przodem w drzwiach – świadczy to o szacunku mężczyzny do niej i traktowane jest przez większość mężczyzn jako coś bezspornego i normalnego. Idąc na czyjś ślub jest dla mnie rzeczą oczywistą, że nie założę białej sukienki – jest to przyjęta zasada tak jak ta określająca czarny kolor ubrań na pogrzebach. Kultura osobista to nasza etykietka, nasz znak rozpoznawczy. Nie widać tego gołym okiem, jednak dając wyraz naszej kultury poprzez nasz styl bycia nietrudno dostrzec, iż otaczamy się ludźmi podobnymi do nas. Istnieje powiedzenie bardzo adekwatne do powyższych słów „jakim cię widzą, takim cię piszą”. Na naszą ocenę wpływ mają ubiór, zachowanie, sposób wysławiania się, styl bycia i stosunek do innych. Przykładowo przychodząc do znajomych w nieschludnym ubraniu nie okazujemy im szacunku, co może pociągać za sobą konsekwencje takie jak zerwanie znajomości bądź ograniczenie kontaktu.
Podsumowując, kultura jest dla mnie wszystkim co nas otacza, ale jest też tym, co sami dajemy światu – naszymi zasadami, przemyśleniami i wiedzą. Dorobek materialny i duchowy jest budowany przez ludzi i dla ludzi, więc właśnie dlatego jesteśmy współtwórcami tego, co możemy podziwiać teraz i co będą podziwiać kolejne pokolenia.