napisz w kilku zdaniach Okupacja niemiecka i radziecka podczas II wojny światowej

W wyniku ustaleń niemiecko - radzieckich z 28 września 1939 roku nazwanych powszechnie czwartym rozbiorem Polski zadecydowano o przebiegu granicy między III Rzeszą i Związkiem Radzieckim. Stronę radziecką reprezentował Wieczysław Mołotow, natomiast niemiecką Joachim von Ribbentrop. Rzekami granicznymi była Pisa, Narew, Bug i San. Oba państwa zadeklarowały wzajemne współdziałanie w likwidowaniu polskiej konspiracji i poprzysięgły, że nie dopuszczą do odrodzenia się II Rzeczypospolitej. W niedługim czasie nastąpić miała wzajemna wymiana obywateli. II Rzeczypospolita uległa drastycznemu podziałowi. W radzieckim państwie znalazło się około 200 tysięcy km² zamieszkiwanych przez prawie 13 milionów osób, natomiast pod okupacją niemiecką było 188 tysięcy km² z 22 milionami mieszkańców. Związek Radziecki państwu litewskiemu oddał obszar Wileńszczyzny razem z Wilnem. Niemieckie władze włączyły bezpośrednio do swego państwa zachodnie województwa II Rzeczypospolitej, stąd różny status obszarów zajętych przez Niemców. Tereny województwa poznańskiego, pomorskiego, śląskiego, większość łódzkiego razem z miastem Łodzią, skrawki warszawskiego oraz krakowsko - kieleckiego mocą dekretu październikowego z 1939 roku znalazły się bezpośrednio w III Rzeszy. Germanizacja tych ziem miała odbywać się jeszcze w czasie trwania wojny. Dekret 12 października 1939 roku powoływał do życia generalne Gubernatorstwo z czterema dystryktami: krakowskim, radomskim, warszawskim i lubelskim. Stolicą GG był Kraków, a główna władzę posiadał generalny gubernator Hans Frank. Obszar GG traktowano jako zaplecze ekonomiczno - gospodarcze, a Polacy mieli być gromadą tanich robotników pracujących dla dobra państwa niemieckiego. Po agresji niemieckiej na Związek Radziecki obszar ziem polskich zdobyty na Rosjanach częściowo został włączony do GG. Według planu niemieckiego Polaków zamierzano przesiedlić na wschodnie rejony Białorusi oraz Ukrainy. 25% społeczeństwa polskiego przeznaczono na zagładę w skutek represji i eksterminacji. Prześladowania objęły Polaków zamieszkujących zachodnie województwa, którzy bezpośrednio znaleźli się w państwie niemieckim. Prowadzono akcję wysiedleńczą na roboty. Konfiskowano mienie Polaków i wywłaszczano majątki przesiedleńców. Między 1939 a 1941 rokiem wywieziono na roboty do Niemiec lub GG prawie 800 tysięcy obywateli pochodzenia polskiego mieszkających w III Rzeszy. Celem pozyskania nowego rekruta do wojska wprowadzono Listę Narodową, czyli Volksliste. Polacy zostali podzieleni na cztery klasy. Grupa pierwsza wymieniała osoby, które w czasie II Rzeczypospolitej działały czynnie dla Niemiec. W drugiej grupie były osoby reprezentujące postawy bierne. W trzeciej klasie byli mieszkańcy Kaszub, Mazur, Śląska i Podhala. Natomiast do czwartej grupy należała społeczność spolonizowana, która poddawana była germanizacji. Stosowano łapanki uliczne, aresztowania objęły szerokie warstwy społeczne. Wywożono do obozów koncentracyjnych lub przewożono na ciężkie roboty. Wszędzie panował terror i zastraszanie. Wszelka działalność spiskowa była surowo karana. Zamykano wyższe uczelnie i szkoły średnie, rozwiązano organizacje polityczne i społeczne. Polityka Niemców była przemyślana i miała na celu wyniszczenie narodu polskiego. Prześladowania objęły najpierw grupę inteligencji polskiej, duchownych, wojskowych oraz różnego typu urzędników państwowych. W szkołach obowiązywał język niemiecki. Niemcy tępili na ziemiach wcielonych do Rzeszy Kościół katolicki. Rabowano mienie, mordowano księży i biskupów. Na terenach GG była obowiązkowa przymusowa praca Polaków od 16 do 60 roku życia. Podobne wytyczne obowiązywały ludność żydowską - od 14 do 60 roku życia. Głównymi zamierzeniami okupanta niemieckiego była pacyfikacja oraz powolne wyniszczenie narodu. Konfiskowano przemysł państwowy, przedsiębiorstwa należące do Polaków i całą własność prywatną należącą do Żydów. Produkcja włókiennicza, chemiczna i papiernicza została ograniczona. Cały przemysł podporządkowano celom wojskowym. Panowała zasada zbiorowej odpowiedzialności. Tworzono liczne więzienia oraz obozy koncentracyjne, które stały się miejscem zagłady w głównie społeczności polskiej i żydowskiej. Najsłynniejszym obozem koncentracyjnym na ziemiach polskich był Oświęcim - Brzezinka. Wymienić również można obozy w Chełmnie, Majdanku czy Sobiborze. Zgrabiono polskie mienie kulturalne, zlikwidowano szkolnictwo wyższe i średnie, polskie placówki kulturalne i polską prasę. Wprowadzono cenzurę, zabroniono swobody informacji, zakazano posiadać aparaty radiowe. W miejsce polskich nazw miast zaczęto używać niemieckich. Likwidowano wydawnictwa lub poddawano je cenzurze, propagowano tandetną rozrywkę, zamykano teatry, biblioteki, muzea i kina. Zniszczono wiele polskich książek. Rozgrabiono dzieła sztuki i cenne pamiątki narodowe. Głównym celem polityki państwa niemieckiego była całkowita likwidacja narodu żydowskiego. Najpierw skonfiskowano majątek polskich Żydów, a następnie umieszczano ich w specjalnych dzielnicach miast - gettach żydowskich. 20 stycznia 1942 roku zapadła decyzja o ostatecznym zlikwidowaniu kwestii żydowskiej. Wywożono społeczność żydowską do specjalnych obozów zagłady w Bełżcu, Sobiborze czy Treblince. Na terenach okupacji radzieckiej sytuacja również przedstawiała się dramatycznie. Żołnierze radzieccy rabowali wszystko co napotkali na drodze. Stalinowski aparat bezpieczeństwa działał pełną parą. Szerzyły się aresztowania. 22 października 1939 roku miały miejsce wybory do lokalnych zgromadzeń na terenie republik radzieckich, których mieszkańcy "poprosili" o połączenie ze Związkiem Radzieckim. Nadano im obywatelstwo radzieckie, co miało zalegalizować aneksje dokonaną przez radziecki reżim. Aresztowania objęły przedstawicieli lokalnych władz, ludzi związanych z kulturą i nauką. Konfiskowano polskie mienie. Stosowano deportacje i wywózkę do łagrów na obszarze Związku Radzieckiego (w okolicach Półwyspu Kolskiego, na Syberię, Kamczatkę, do Kazachstanu, Kirgizji czy w rejonie jeziora Bajkał). Była to przymusowa praca w ekstremalnie trudnych warunkach. Szerzyła się propaganda skierowana przeciwko polskim właścicielom ziemskim, stąd występowały liczne samosądy. Prowadzono walkę z inteligencją, którą uważano za niebezpieczny element. Szerzył się terror, pobicia i aresztowania. Ludzie pracując w łagrach w bardzo trudnych warunkach nie mieli żywności, lekarstw, brakowało im butów, a nawet odzieży. Nie przestrzegano międzynarodowych konwencji odnoszących się do humanitarnego postępowania z jeńcami. Wzięci do niewoli oficerowie wojska polskiego przetrzymywani byli w trzech obozach w Kozielsku, Starobielsku oraz Ostaszkowie, a rozkazem Stalina wymordowano ich w lesie katyńskim. Zaprowadzono radziecki system nauczania, programy szkolne oraz książki. Zarówno okupacja radziecka, jak i niemiecka odznaczała się wspólnymi elementami. Pierwszym zadaniem była pacyfikacja, a drugim wymordowanie narodu polskiego. Możesz skrucić :)