Przypowieść o siewcy jest opowieścią o człowieku, który wyszedł na pole, aby zasiać na nim ziarna. Jedno z rzuconych przez niego ziaren upadło na drogę i zostało wydziobane przez ptaki. Drugie padło na skałę, gdzie szybko zostało wypalone przez słońce. Trzecie zaś upadło pomiędzy wybujałe chwasty i ciernie, które nie pozwoliły mu wydać plonu. Jednak to ziarno, które spadło na żyzną ziemię, wzeszło, wydało owoce i obfity plon. Ziarnem w przypowieści jest Słowo Boże, natomiast glebą są słuchacze, wszyscy ludzie, do których Słowo jest skierowane. 3) Pod Twoją obronę uciekamy się, święta Boża Rodzicielko, naszymi prośbami racz nie gardzić w potrzebach naszych, ale od wszelakich złych przygód racz nas zawsze wybawiać, Panno chwalebna i błogosławiona. O Pani nasza, Orędowniczko nasza, Pośredniczko nasza, Pocieszycielko nasza. Z Synem swoim nas pojednaj, Synowi swojemu nas polecaj, swojemu Synowi nas oddawaj 4) 1. Rachunek sumienia 2. Żal za grzechy 3. Mocne postanowienie poprawy 4. Szczera spowiedź 5. Zadość uczynienie Panu Bogu i Bliźniemu.
