Romantyczność A. Mickiewicza jako programowa ballada polskiego romantyzmu. Bardzo pilne na poprawke. :(

Ballada „Romantyczność“ mówi o poznawaniu świata w inny sposób niż za pomocą rozumu. Jest to historia Karusi, wiejskiej dziewczyny, która po śmierci swojego ukochanego Jasia  popada w obłęd, nie mogąc pogodzić się z jego odejściem. Dziewczyna widzi go, rozmawia z nim, śmieje się do niego. Jest to przykład ludowego wierzenia w to, że świat umarłych i żywych współistnieją i  wzajemnie się przenikają. Społeczność wiejska wierzy w to, a także wierzy poeta , co wyraża słowami:  „I ja to słyszę, i ja tak wierzę.“ W balladzie pojawia się również  starzec, który drwi z urojeń dziewczyny i wiary prostych ludzi. Wypowiada się  o wyższości nauki i wiedzy nad wierzeniami ludowymi, zwracając się do nich słowami: „Ufajcie memu oku i szkiełku." W utworze Mickiewicz wyraża poglądy romantyków, według których świat poznaje się dzięki uczuciu i duszy, co wyraża słowami na końcu ballady: „Miej serce i patrzaj w serce!“