„Dom jest dla człowieka częścią jego istoty” Słowa uczyń mottem twoich rozważań o wartości domu w życiu człowieka. Odwołaj się do materiału literackiego i własnych przemyśleń.

Dom, cóż znaczy to słowo? Dla większości ludzi to tylko zwykłe pomieszczenie, budynek, miejsce gdzie można odpocząć, ukryć się przed światem i niebezpieczeństwami. Czy jest to jedyne znaczenie tego wyrazu? W dzisiejszych czasach ludzie pochłonięci są pracą i zarabianiem pieniędzy. Często zapominają o najważniejszych funkcjach, jakie dom powinien spełniać. Dążą do nowych wymyślnych form architektonicznych, chcą, by ich domy były jak najlepiej wyposażone, by wzbudzały zazdrość u innych. Zapominają jednak i najważniejszych elementach, które powinny być ściśle związane z domem, takich jak rodzina, miłość, wzajemna akceptacja i pomoc, czyli o tym co sprawia, że człowiek jest w pełni szczęśliwy. Obecnie często zdarza się, że ludzie, którzy posiadają piękne duże mieszkania, posiadłości czują się zagubieni i samotni, gdyż brakuje im ciepła domowego ogniska. Uważam, że „dom jest dla człowieka częścią jego istoty”. Każdy z nas pragnie mieć swoje miejsce na Ziemi, gdzie czułby się dobrze. Nie musi to być mieszkanie, tzw. Własne cztery ściany. Dla niektórych ludzi domem jest ojczyzna, kraj lat dziecinnych, gdyż właśnie tam czują się w pełni szczęśliwi i zadowoleni, odnajdują spokój.
Literatura jest skarbnicą postaci, dla których dom jest ważną wartością, za którą bardzo tęsknią, gdy są zmuszeni żyć daleko od niej.

Pierwszym przedstawionym utworem, w którym ukazany jest obraz domu jako ojczyzny jest dzieło Homera pt: „Odyseja”. Głównym bohaterem utworu jest Odys, król Itaki, w której żyje wraz ze swoją żoną Penelopą, synem Telemachem oraz ojcem. Odys jest bardzo dobrym i mądrym władcą. Kocha swój kraj i poddanych. Rozważnie podejmuje wszystkie kroki związane ze sprawowaniem władzy w państwie. Dobro ogółu jest dla niego ważniejsze niż własne szczęście. Zawsze postępuje zgodnie z własnym sumieniem. Jednak niezmącony spokój, który panuje w Itace został przerwany przez wojnę trojańską, na którą Odys musi wyruszyć. Jest to dla niego bardzo trudne doświadczenie, gdyż opuści wszystko, co jest mu bliskie, co kocha. Rozłąka, której doświadcza nie byłaby aż tak trudna, gdyby nie fakt, że trwa ona bardzo długo. Król Itaki pomimo, że konflikt wojenny zostaje szybko zakończony jest nieobecny w swoim kraju bardzo długo. Powodem tej tułaczki jest kara, jaka zsyłają na niego bogowie. Jest to bardzo trudny okres dla Odysa. Czas, kiedy król Itaki znajduje się daleko od najbliższych i poddanych, których bardzo kocha i szanuje sprawia, iż czuje się samotny i nieszczęśliwy. Wie, że utracił to, co w życiu człowieka jest najważniejsze – dom i wiążące się z nim ciepło rodzinne. Dla starożytnych Greków dom jest niezwykle cenną wartością. Odys jest przykładem bohatera, który pokazuje jak wielka może być miłość jednostki do ojczyzny ile człowiek jest w stanie wycierpieć i przeżyć, by osiągnąć zamierzony cel, czyli powrócić do miejsca, gdzie czeka na niego rodzina – do domu. Pragnienie króla Itaki jest tak ogromne, że jest on gotów walczyć ze wszystkimi przeciwnościami losu. Może pokonać wszelkie bariery, które napotyka na swojej drodze. Wiara, że kiedyś znów zobaczy swoją ukochaną ojczyznę dodaje mu siły w walce z przeszkodami. Jest gotów poświęcić wszystko, co ma. Zdaje sobie sprawę, że życie w samotności, z dala od najbliższych jest bardzo trudne i pozbawione sensu. Człowiek może żyć pełnią życia tylko w domu, miejscu w którym odnajduje miłość, gdzie znajduje się jego rodzina i wszystko bliskie sercu.

Kolejnym utworem, w którym dom odgrywa bardzo ważną rolę w życiu bohaterów jest epopeja A. Mickiewicza pt: „Pan Tadeusz”. Poeta przedstawia tu również dom jako ojczyznę. Nasze wspólne dobro, miejsce, które zawsze jest nam bliskie, z którego trudno odejść, gdzie możemy odnaleźć miłość i spokój. W utworze symbolem ukochanego i szczęśliwego kraju jest Soplicowo, które ukazane jest w sposób bardzo idealistyczny. Autor łagodzi wszystkie wady tego miejsca. Chce ukazać dworek jak w najlepszym świetle. Uważa, że jest to miejsce idealnego domu - kraju , gdzie zawsze panuje dostatek i porządek. Ludzie są życzliwi dla siebie. Jest to osada, w której każdy znajdzie schronienie i pomoc. Spolicowo to dom mający obyczaje, które można wielokrotnie dostrzec. Wszyscy znajdują swoje miejsce według hierarchii ważności i wieku. Młodzież korzysta z doświadczeń starszych i mądrzejszych osób. Mieszkańcy okazują sobie nawzajem szacunek. Dworek w Soplicowie stanowi wzorzec szlacheckiego życie, jest chlubą dla jego mieszkańców. Znajduje się w nim wiele pamiątek przypominających o świetlności narodu. Na ścianach wiszą portrety bohaterów historycznych. W Soplicowie dużą uwagę zwracano na przestrzeganie tradycji. Wszystkie obowiązujące zasady zachowuje się podczas spacerów, polowania, grzybobrania lub różnego rodzaju uroczystości rodzinnych, podczas których miejsce przy stole zajmowano zgodnie z wiekiem oraz statusem społecznym. Ogromna rolę przywiązywano także do okazywania uprzejmości płci pięknej. Soplicowo stanowi wzór idealnego domu – kraju, miejsca gdzie każdy chętnie wraca. Stanowi ostoję polskości, gdzie można czuć się bezpiecznie i dobrze. Tytułowy bohater – pan Tadeusz darzy wielkim sentymentem miejsce swojego dzieciństwa. Świadczy o tym jego tęsknota za domem podczas pobytu w Petersburgu. To właśnie w Soplicowie dokonały się najważniejsze zmiany w jego życiu. Autor ukazuje w swoim utworze obraz dworku. Uświadamia, że człowiek może czuć się prawdziwie szczęśliwy w miejscu, gdzie ma rodzinę i życzliwych sobie ludzi. Takim miejscem jest m.in. ojczyzna, nasz wspólny dom, kraj lat dziecinnych, gdzie ludzie przeżywają radosne chwile, których nie zapomina się do końca życia.

Następnym utworem, gdzie dom odgrywa ważną rolę w życiu bohaterów jest „przedwiośnie” Stefana Żeromskiego. Główny bohater pomimo, że dzieciństwo spędza daleko od Polski jest ono przesiąknięte miłością do ojczyzny jego rodziców – Jadwigi i Seweryna. W domu Baryków mówiono po polsku. Ojciec Cezarego, który pochodzi z rodziny o bardzo żywych tradycjach patriotycznych od najmłodszych lat pobudza u syna miłość do Polski. Sam odczuwa smutek, czuje się zagubiony z powodu życia z dale od ojczyzny. Jest przygnębiony faktem, że sytuacja po upadku powstania styczniowego, w którym bierze udział zmusza go do ucieczki za granicę. Żyjąc na obcej ziemi nie czuje się w pełni szczęśliwy. Dokucza mu tęsknota za krajem, czyli domem, gdzie spędził swoje dzieciństwo. Mimo że w Baku może przebywać razem ze swoimi bliskimi, czyli kochającą żoną i synem, czegoś mu brakuje. Chce wrócić do domu, do miejsca, gdzie spędził najpiękniejsze chwile swojego życia. Seweryn pragnie, by jego syn również odczuwał potrzebę wyjazdu do Polski. Aby osiągnąć ten cel przedstawia mu swoja wizję, obraz „szklanych domów”. Opowiada Cezaremu, że w Polsce domy buduje się ze szkła, czyli niezwykle twardego i odpornego tworzywa. Mówi synowi, że wszyscy ludzie w nim żyjący są bardzo szczęśliwi, gdyż w zimie domy ogrzewane są przepływającą między ścianami gorącą wodą, zaś w lecie ta sama woda chłodzi ściany. Mieszkania są na bieżąco myte, panuje w nich czystość. Wszystko zaprojektowane jest estetycznie i funkcjonalnie. Jednak po przyjeździe do Polski, miejsca tak ukochanego przez swojego tatę, Cezary widzi jak ta wizja różniła się od rzeczywistości. Zamiast „szklanych domów” widzi nędzę robotników, ubóstwo mieszkańców. Pomimo tego widoku, który zastaje, decyduje się pozostać w Polsce. Pod wpływem opowiadań ojca uznaje ją za miejsce, gdzie chce spędzić resztę życia. Ojczyznę jego rodziców, o której słyszał tak wiele różnych historii uznaje za swój dom.

Podsumowując wszystkie przytoczone utwory stwierdzam, że dom odgrywa bardzo ważną rolę w życiu człowiek. Jest miejscem, gzie odpoczywamy, czujemy się bezpiecznie, uczymy się żyć i poznajemy tradycję. W domu spędzamy cudowny czas, to zazwyczaj tu dokonują się najważniejsze zmiany w naszym życiu. Człowiek, który jest zmuszony żyć z dala od miejsca tak mu bliskiego czuje się nieszczęśliwy i osamotniony. Dom jest częścią naszej istoty. Jego brak wpływa negatywnie na nasze życie. Dlatego musimy troszczyć się o ciepło rodzinne, z którego płynie tyle korzyści. Nie możemy zapomnieć o tak ważnej wartości jaka jest dom. Miejsce, które sprawia, ze człowiek jest szczęśliwy i jest w stanie żyć pełnia życia, gdyż „wszędzie dobrze, ale w domu najlepiej”