Epos antyczny

Epos antyczny jest to utwór opowiadający dzieje bohaterów na tle wydarzeń przełomowych dla danej społeczności.

Zazwyczaj wierszowany, ukazuje dzieje legendarnych lub historycznych bohaterów, rzucone na tło wydarzeń przełomowych. Źródłem eposu są: mity, podania, baśnie dotyczące więzi i instytucji społeczno - narodowych.

Cechy eposu homerycznego (Homer żył w 2500 lat temu, uważany za twórcę "Iliady i Odysei", był wędrownym śpiewakiem):
- paralelizm dwóch płaszczyzn fabularnych
- jednocześnie świat bogów i bohaterów
- związki pomiędzy płaszczyznami (bohaterowie eposu pochodzili od bogów)
- postacie ziemskie były zależne od bogów, żadne wydarzenie nie dokonywało się bez ingerencji bogów.
- bogowie mieli ludzkie cechy, rządziły nimi ambicje i namiętności
- nakładanie się i przenikanie obu płaszczyzn kształtowała przebieg eposu.
- fabuła o charakterze epizodycznym
- narrator zachowujący jednolity dystans do opowiadanych zdarzeń
- inwokacja - miejsce w którym ujawnia się narrator.