Adam Mickiewicz "Świtezianka" streszczenie.

Chłopak był strzelcem, dziewczyna niewiadomego pochodzenia, oboje się kochali i spotykali każdej nocy, przy jeziorze Świteź.

Dziewczyna była bardzo tajemnicza, strzelec nie wiedział kim jest, gdzie mieszka.Gdy nastąpiła jesień, chłopak poprosił ją aby z nim zamieszkała, lecz ona nie wiedziała czy chłopak bedzie z nią na zawsze, czy po jakims czasie odejdzie.

Chłopak złożył jej przysięge wiernosci i miłości a dziewica ostrzegła go aby nie złamałobietnicy bo bedzie tego załował i uciekła.

Gdy młodzieniec szedł po brzegu jeziora nagle ukazała mu sie zjawa przecudnej urody i zaczeła go kusić swym wdziękiem i namawiać, aby pożucił tamta i został z nia, nagle wbiegła do wody i zaczęła uciekac, a on za nią wskoczył i nie chciał aby odeszła, gdy zbliżył się do niej ujzał twarz dziewczyny z lasu. Ona przypomniała mu o danej przysiedze i skazała go na 1000 lat uwięzi w podziemiach.

Woda zaczęła sie burzyć i obojga porwał wir wodny w odchłań zatracenia.