Przykłady metafor ze zwierzętami w roli głównej.

Zwierzęta są nieodłączoną częścią natury, z którą od początku swojego istnienia człowiek musi obcować. Niektóre gatunki są mu wrogie i stwarzają powszechne zagrożenie, czego przykładem mogą być chociażby drapieżnicy, tacy jak lew, puma czy niedźwiedź. Oprócz zwierząt wzbudzających strach istnieją również te bardziej łagodne i przyjaźnie nastawione do ludzi, jak np. pies, koń lub kot. Nierzadko zdarza się nawet, że zwierzę i człowiek przywiązują się do siebie bardzo mocno i stają się sobie bliscy, o czym może świadczyć np. wskazujące na smutek zachowanie psa po śmierci właściciela czy fakt rozmawiania właściciela ze zwierzęciem. Nic więc dziwnego, że zwierzęta stały bohaterami często pojawiającymi się literaturze. Ich sylwetki odgrywają ważną rolę w kontekście wymowy i fabuły danego dzieła, a także pełnią określone funkcje mające wpływ na jego wydźwięk.Bajki KrasickiegoJako pierwsze zostaną omówienie cztery oświeceniowe bajki Ignacego Krasickiego: „Szczur i kot”, „Osieł i baran”, „Słoń i pszczoła” oraz „Wół minister”. W każdej z nich zwierzęta ulegają personifikacji i przyjmują ludzkie postawy; szczur modli się w kaplicy, osioł przeklina, a wół jest ministrem sprawującym rządy. Zwierzęta posiadają cechy człowieka i właściwie gdyby nie ich fizyczność, mogłyby bez problemu być zwyczajnymi ludźmi. Krasicki posługuje się zwierzętami po to, aby w alegoryczny sposób odnieść się do praw rządzących rzeczywistością człowieka. Widzimy więc, że szczur tak bardzo sobie kadzi, iż zapomina o niebezpieczeństwie, a pszczoła bezmyślnie chce ukąsić większego słonia, przez co ten ją zabija. Z kolei wół sprawuje mądre, spokojne i odpowiedzialne rządy, które mimo że są nudne, to gwarantują stabilizację oraz sukcesywny rozwój królestwa. Zwierzęta pełnią więc funkcje symboliczną, uosabiając ludzkie zachowania i pozwalając autorowi na alegoryczne odniesienie się do rzeczywistości społecznej. Wół minister jawi się jako symbol spokoju, rozsądku i odpowiedzialności, zaś nierozsądny szczur i nierozważna pszczoła są metaforą pychy.Lis i koziełTwórcą bajek był również Adam Mickiewicz, a jeden z tego typu utworów napisanych przez niego to „Lis i kozieł”. Opowiada on o lisie, który wpadł do studni i nie mógł się z niej wydostać. Widząc przechodzącego obok kozła, zaczął podstępnie zachwycać się wodą ze studni i udawać, że rozkoszuje się jej smakiem. Zazdrosny kozioł nie pozostał na to obojętny i szybko dał nura do studni, dzięki czemu lis mógł wskoczyć mu na kark i wydostać się z pułapki. Tak jak u Krasickiego, tak i tu mamy do czynienia z personifikacją zwierząt potrafiących mówić i posiadających ludzkie cechy. Mianowicie zachowanie lisa uosabia spryt i determinację w dążeniu do celu. Mimo że znajduje się on w bardzo trudnym położeniu, skwapliwie poszukuje rozwiązania i ani na chwilę się nie poddaje. Jego postawa ma pokazać, że nigdy nie należy tracić nadziei i zawsze powinno się szukać wyjścia z trudnej sytuacji. Z kolei kozioł uosabia naiwność i chciwość, a jego postać przekonuje, że nie można bezmyślnie ufać temu, co mówią inni, bo może to skończyć się dla nas niekorzystnie. Wszystko to pozwala stwierdzić, że w utworze „Lis i kozieł” zwierzęta służą alegorycznemu zobrazowaniu ludzkich postaw.Pies i wilkInna bajka Mickiewicza, którą chciałbym omówić, to „Pies i wilk”. Spersonifikowane zwierzęta prowadzą tutaj dialog na temat sposobu życia psa. Z jego rozmowy z wilkiem czytelnik dowiaduje się, że jego życie jest nad zwyczaj wygodne i bogate; jest rozpieszczany przez gospodarzy, najedzony i wypielęgnowany, a jego zadanie to pilnowanie dobytku. Zadowolony ze swojej funkcji, próbuje namówić wilka, aby się do niego przyłączył. Kiedy już wydaje się, że wilk jest przekonany i gotowy do wejścia do zagrody, na szyi psa zauważa obrożę. Fakt zakucia w łańcuchy tak bardzo zniechęca wilka, że rezygnuje z propozycji psa, argumentując ją brakiem wolności i stwierdzając, że lepiej być biednym i móc decydować samemu o sobie niż sytym i bogatym, ale ubezwłasnowolnionym. Morał tej bajki jest jasny, a postaci zwierząt służą do jego alegorycznego zilustrowania. Dzięki wykorzystaniu postaci psa i wilka autor w bardziej obrazowy i tym samym przekonujący sposób wykłada proste prawdy życiowe i mówi o nadrzędności wartości wolności w życiu człowieka. (pozdrawiam mam nadzieje że pomogłam) ;)

Kot w filmie żyję kotem i sobą