Charakterystyka Marcina Borowicza

Głównym bohaterem powieści Stefana Żeromskiego pt.: "Syzyfowe prace" jest Marcin Borowicz. Jest on ośmioletnim, rozpuszczonym chłopcem o czarnych oczach, pochodzącym ze zubożałej rodziny szlacheckiej.

Poznając jego losy wyraźnie widać, że od początku Ojczyzna bardzo uwidacznia się w jego życiu. Tuż po powstaniu styczniowym jego rodzice tracą część ziemi. Borowicz początkowo uczy się w szkole elementarnej w Owczarach, później w gimnazjum w Klerykowie.

Marcin, od młodych lat jest chłopcem wesołym, żywym i ciekawym świata. W chwili wyjazdu ogarnia go samotność, bardzo tęskni za rodzicami, staje się nieśmiały i małomówny. Z czasem uczy się pokonywać smutek, ośmiela się, powoli przyzwyczaja się do nowej sytuacji i do posługiwania się językiem rosyjskim.

Po śmierci matki czuje się samotny jak nigdy dotąd, okazuje się to jego największą tragedią. Z biegiem czasu zapomina o smutku, poznaje nowych kolegów, zaczyna się uczyć .Ojczyzna w jego życiu początkowo nie ma znaczenia, nie interesuje się polityką ani literaturą polską. Łatwowierność i uległość chłopca objawia się w rusyfikacji. Jest on posłuszny rusyfikatorom. Marcin wyrzeka się nawet własnej polskości, religii oraz poglądów na świat, czego potwierdzeniem staje się lekcja z Kostriulewem.

Momentem ewolucji w życiu Borowicza jest lekcja języka polskiego, na której to jego kolega Zygier daje dowód swego patriotyzmu popisując się wiedzą o Polsce. W tym momencie Marcin zmienia swój system wartości. Dojrzewa, staje się patriotą, zaczyna interesować się polską literaturą. Jest silny, dojrzały, lojalny, a także wrażliwy, uczuciowy i delikatny w momencie kiedy zakochuje się w Annie Stogowskiej — "Birucie". Jest niezależny, przeciwstawia się rusyfikatorom. Kończąc gimnazjum jest człowiekiem dojrzałym moralnie, jest prawdziwym Polakiem — patriotą.

Moim zdaniem Marcin jest postacią pozytywną, choć z początku jest słaby psychicznie, z biegiem czasu wyrasta z niego dojrzały chłopiec. Jest przykładem młodzieży, która także walczyła z zaborcami. Zasługuje on na podziw i szacunek.