Historia atomu

460 - 370 p.n.e.
Demokryt rozwinął teorie według której wszechświat składa się z pustej przestrzeni i niemal nieskończonej liczby niewidzialnych cząstek, które różnią się miedzy sobą kształtem, położeniem i uporządkowaniem. Wszystko jest zbudowane z niewidzialnych cząstek nazwanych atomami.

1805
Dalton. Ułożenie teorii atomistycznej
1. Pierwiastki składają się z niezmiernie małych, niepodzielnych cząstek (atomów), które zachowują swoją indywidualność podczas przemian fizycznych i chemicznych.
2. Wszystkie atomy jednego pierwiastka są jednakowe i mają ten sam ciężar. Od atomów innych pierwiastków różnią się ciężarem i właściwościami.
3. Chemiczne łączenie się pierwiastków jest łączeniem się poszczególnych atomów.

1874
George Stoney stworzył teorie elektronu i wyznaczył jego masę.

1898
Joseph Thompson zmierzył własności elektronu i stworzył swój model "ciasta z rodzynkami" budowy atomu -- naładowanej dodatnio kuli z ujemnymi rodzynkami-elektronami wewnątrz niej.

1903
Thomson zaproponował model budowy atomu

1911
Ruthendorf zaproponował jądrowy model atomu

1913
Niels Bohr tworzy kwantowy model atomu.

1919
Ernest Rutherford dostarcza pierwszej wskazówki istnienia protonu.

1921
James Chadwick i E.S. Bieler wnioskują o istnieniu sil jądrowych, które utrzymują jadro atomowe w całości.

1925
Wolfgang Pauli formułuje zasadę dla elektronów w atomie, znana dziś jako zakaz Paukiego.

1931
Paul Dirac stwierdza, że dodatnie cząstki wynikające z jego równania powinny istnieć (i nadaje im nazwę "pozytony"). Sa one identyczne z elektronami, ale o dodatnim ładunku. Jest to pierwszy przykład antyczastki.

1931
James Chadwick odkrywa neutron. Problem wiązania i rozpadu jadra nabiera pierwszorzędnej wagi.

1938
E.C.G. Stuckelberg zauważył, że protony i neutrony nie rozpadają się na kombinacje elektronów, neutrin, mionow lub ich antyczastek. Trwałości protonu nie da się wytłumaczyć prawami zachowania energii i ładunku. Zasugerował on, że ciężkie cząstki p podlegają niezależnemu prawu zachowania.

1941
C. Moller and Abraham Pais wprowadzili pojęcie "nukleonu" jako wspólnego określenia dla protonu i neutronu

1953 - 57
Rozpraszanie elektronów przez jadra ujawnia jak rozłożony jest ładunek w protonach, a nawet neutronach. Elektromagnetyczna budowa protonow i neutronow wskazuje na ich wewnętrzną strukturę, chociaż wciąż są uważane za cząstki elementarne.