Każdy człowiek ma swoją Itakę

Człowiek potrzebuje odnaleźć w świecie swą własną, symboliczną Itakę,
czyli dom, ciepło, do którego zawsze będzie mógł powracać. Ów dom możemy
rozumieć jako budynek, w którym mieszkamy, rodzinę, którą kochamy, ale
także jako pozycję i funkcję, jaką pełnimy w społeczeństwie. Dopiero gdy
człowiek zapewni sobie te trzy podstawowe warunki, może czuć się w pełni
ustabilizowany, szczęśliwy.


Każdy człowiek ma Itakę , do której dąży. Podobnie wszyscy ludzie mają, powinni mieć, swoje wyspy szczęścia. Jedna osoba, na przykład
chce mieć nową kanapę w domu, a inna, uważa, że na wyspę szczęścia dojedzie lepszym samochodem. Ja też chętnie podróżuje na swoją wyspę, bo wtedy, kiedy tam jestem spełniają się moje marzenia.
Nie mam takich samych pragnień jak inni ludzie. Na razie najważniejsze są dla mnie dobre oceny. Można by powiedzieć, że pisząc to wypracowanie kupuje sobie bilet na wyspę szczęścia.
Moje wyspy szczęścia na pewno będą się zmieniać razem ze mną. Na pewno moja przyszła wyspa szczęścia będzie zbliżona do tych, które mają dorośli, ale póki co nie wiem na jaką wyspę szczęścia będę chciał pojechać za kilka lat.
Sądzę, że określenie „wyspa szczęścia” jest nieadekwatne do zakupu nowej kanapy, ponieważ taką kanapę można po prostu kupić w sklepie, a osiągnąć dobre oceny, na przykład z matematyki, jest dużo trudniej. Uważam, że nigdy nie dostanę bileciku, na taką wyspę .

Pragnienie szczęścia jest rzeczą normalną, towarzyszy wszystkim ludziom. Trzeba tylko pamiętać, że każdy z nas ma zupełnie inne wyspy, a wyspy innych ludzi trzeba szanować. Na wyspy szczęścia, tak jak do Itaki, nie wolno dążyć na skróty, trzeba być cierpliwym.


By Michał F. z Janowa Lubelskiego