Prosze na jutro!!!!! Jak żyli mieszkańcy starożytnych Aten.

Wtedy nic nie zapowiadało nadchodzącej świetności, potęgi politycznej, prestiżu i osiągnięć sztuki. Kiedy jednak po zwycięstwach nad Persami pod Maratonem (490 r. p.n.e.) i Salaminą (480 r. p.n.e.) Ateńczykom na kilkadziesiąt lat przestali zagrażać wrogowie, miasto szybko wzbogaciło się na eksporcie oliwy oraz srebra z kopalni w Attyce. Największe korzyści przyniosła dominująca rola w Związku Morskim - sojuszu greckich państw-miast stworzonym dla wzajemnej ochrony przed Persami. Pod przewodnictwem Peryklesa Ateńczycy przenieśli z wyspy Delos do swego miasta skarbiec Związku, jak się wydaje dla zapewnienia mu większego bezpieczeństwa. Dzięki temu możliwe było wznoszenie monumentalnych budowli i promocja sztuki, a co najważniejsze, zaczęła się rozwijać demokracja, która narodziła się w VI w. p.n.e. wraz z reformami Solona przyznającego prawa polityczne nie tylko właścicielom ziemskim, ale i rolnikom oraz rzemieślnikom. Reformy polityczne gwałtownie przyspieszono za czasów Peryklesa. Dzięki skarbcowi Związku Morskiego można było wypłacać regularne pensje osobom piastującym stanowiska państwowe, więc mogli je obejmować również ludzie ubożsi. Konstytucja Peryklesa zakładała, że wszystkie decyzje polityczne podejmuje zgromadzenie ogólne dorosłych obywateli Aten (tylko mężczyzn - kworum wynosiło 6 tys. osób). Zgromadzenie obradujące na wolnym powietrzu - na agorze albo na wzgórzu Onyks - wybierało spośród siebie 500-osobową radę, która zajmowała się bieżącymi sprawami administracyjnymi, oraz 10 strategów odpowiedzialnych za wojskowość. Perykles, jeden z najsłynniejszych i wpływowych strategów, był w tym systemie równie zależny od woli pozostałych obywateli, jak każdy inny mieszkaniec Aten. Gdyby wystarczająca liczba członków Zgromadzenia oddała swe głosy (zapisywane na skorupach naczyń - ostraka) przeciwko niemu, mógł w każdej chwili zostać pozbawiony obywatelstwa. Jak wiadomo z historii, do takiego wydarzenia nie doszło - Perykles umarł w blasku chwały i wielkiej popularności.

Mieszkańcy starożytnych aten żyli różnie. Jedni byli bogaci drudzy biedni. Bogaci ateńczycy mieli wielkie domy, atenki dbały o dom lecz nie mogły wychodzić na ulice.Jedli potrawy które były wykwintne. Często zapraszali znajomych na uczty, jedli na nich np: lody ze śniego lub języki pawi. Zatem biedni mieszkali w swykłych domach z gliny. Nie robili uczt i rzadko kogoś zapraszali. Jedli zazwyczaj cebulę, oliwki i jabłka. Myślę, że pomogłam :-]