Dobre kłamstwo może przewędrować pół świata zanim prawda wstanie z łóżka... Takimi właśnie słowami pragnę rozpocząć historię Jasia (lub kogo tam chcesz xD). Zaczęło się od tego, że chciał iść na dyskotekę szkolną - wiedział, ze nie namówi rodziców. Postanowił poradzić się kolegi Franka...- Franek, rodzice nie puszczą mnie na dyskotekę...- Naprawdę nie da się ich jakoś przekonać?- Niestety... - chłopiec pokiwał przecząco głową.- A gdybyśmy tak coś wykombinowali?- Ale co na przykład?- Powiesz rodzicom, że idziesz do mnie, a na prawdę pójdziesz na dyskotekę!- Ale nie dowiedzą się?- Coś ty...Chłopiec po powrocie ze szkoły zaczął rozmowę z rodzicami:- Mamo... a mógłbym iść jutro do kolegi?- Tak, tak... spytaj się taty... - odparła zdezorientowana mama zajeta czytaniem książki.- Tato... mogę jutro iść do kolegi?- Którego kolegi?- No do Franka... - Jaś przypomniał sobie godziny dyskoteki - na 17:00.- No możesz, ale nie wracaj za późno.Następnego dnia Jaś poszedł umówiony z Frankiem na dyskotekę. Bardzo mu się tam podobało i po chwili stracił rachubę czasu... Wrócił do domu o 21:00... Przywitała go mama.- No gdzieś ty był?! Gdzieś ty się włóczył?! Dzwoniłam po ciebie do domu Franka, a ciebie tam nie było!- Jasiek - włączył się tata - mów i to zaraz gdzie byłeś?- No... - zaczął chłopiec - no byłem... z Frankiem... na dyskotece.- Przecież ci zabroniliśmy iść na dyskotekę! - zawołała mama.Tak oto "prawda wstała z łóżka" - Jaś otrzymał surową karę za niesłuchanie rodziców i szlaban na miesiąc za ich okłamywanie i późny powrót do domu..."
