Rośliny i zwierzęta tundry

Rośliny i zwierzęta tundry
Większość roślin wyrasta zaledwie kilka centymetrów nad ziemię. Przy samej powierzchni ziemi rosną mchy i porosty; nieco wyżej są trawy i niewielkie krzewinki (na przykład borówki). Najwyższą warstwe roslin tworzą pojedyncze karłowate brzozy i wierzby, które nie osiągają większej wysokości niż 30 cm. Ich gałęzie rosną poziomo i mogą mieć kilka matrów długości.
Wraz z nadejściem lata roślinność tundry budzi się do życia. Rośliny starają sie jak najlepiej wykożystać niewielką ilość docierającej do nich energii słonecznej. Szybko rozwijają liście, kwitna i wydają nasiona. Niektóre zioła mają piękne, kolorowe kwiaty. W wielu rejonach połozonych na południu tundry zbiera się jagody: borówki i maliny. Latem również pojawiają się roje komarów, których obecność jest niezwykle uciążliwa dla człowieka i zwierząt.
Njaliczniejszymi i najbardziej charakterystycznymi zwiarzętami tundry są lemingi. Te małe gryzonie przystosowały się do życia w tej strefie. Żywią się korzeniami, mchami i trawą. Rozmnażają się bardzo intensywnie. Jedna samica rodzi od 8 do 10 młodych w miocie 5 razy w roku. Stąd też liczebość lemingów w bardzo krótkim czase znacznie się zwiększa. To z kolei porwadzi do wyczerpywania się pokarmu i wtedy lemingi rozpoczynają wędrówki na nowe tereny w poszukiwaniu pożywienia. Podczas wędrowania docierają również do morza, skaczą do wody, chcą ją przepłynąć, i wówczas masowo giną. Dużo lemingów jest zabijanych i zjadanych przez lisy. Z ssaków roślinożernych występuje tu renifer, wół piżmowy i zając bielak. Natomiast do charakterystycznych ptaków tundry należą: myszołów włochanty, sokół i sowa śnieżna. Z drapiezników żyje tu gronostaj, lis polarny, łasica i wilk. Wszytkie zwierzęta mają szerokie stopy, porośnięte piórami lub śierścią, co ułatwia im poruszanie się po śniegu. Chociaż drapiezniki tundry polują na pardwy, zające bielaki i susły, to jednak głównym ich pożywieniem są lemingi.
Lis polarny, zwany pieścem, ma na stopach włosy, które chronią go przed zimnem. Na okres zimy jego puszysta sierść przbiera barwę białą, dzięki czemu trudno go dostrzec na śniegu. Żywi się lemingami lub padliną. Jest aktywny w nocy.
Po nadejściu zimy życie w tundrze powoli zamiera. Większość po odbuciu lęgów odlatuje. Jedynie lemingi, drążące pomiędzy śniegiem, a ziemią korytarze, w których żerują, rozmnażają się nawet w okresie zimy.