Chciałabym streścić film, który zrobił na mnie duże wrażenie, Widziałam go kilka dni temu. Był zatytułowany ,,Życie jest piękne" i wyreżyserowany przez Roberto Benigniego, który także grał w filmie. Ten aktor, który był dotąd nieznany w Polsce, stał się bardzo popularny po projekcji swojego filmu. Byłam zafascynowana tym filmem, ponieważ jego fabuła była bardzo niezwykła i przedstawiał uniwersalne problemy w bardzo oryginalny sposób. Akcja filmu zaczyna się we Włoszech zaraz przed drugą wojną światową. Główny bohater jest młodym Żydem, który postanawia opuścić rodzinną wioskę i poszukać szczęścia w dużym mieście. Po drodze spotyka, w bardzo śmiesznej sytuacji, piękną dziewczynę. Dziewczyna od samego początku mu się podoba i nie może przestać o niej myśleć. Zdaje sobie jednak sprawę, że może nie będzie mógł zdobyć jej miłości, ponieważ ona pochodzi z bogatej rodziny, a on jest tylko biednym poetą. Znajduje sobie pracę jako kelner i zaczyna nowe życie w mieście, zamieszkując w domu swojego starego wujka. Od czasu do czasu bohater spotyka swoją miłość i zawsze nazywa ją ,,księżniczką", ponieważ jest taka piękna, bogata i niedostępna. Dziewczyna zaczyna o nim myśleć, na początku niechętnie, ale potem staje się on dla niej coraz bardziej fascynujący. Niestety okazuje się, że jest ona już zaręczona z majętnym i nieprzyjemnym człowiekiem, do którego wydaje się nie czuć sympatii. Nie jest łatwo zerwać zaręczyny, więc dziewczyna spotyka się ze swoim narzeczonym i w końcu decydują się na wydanie przyjęcia z okazji ogłoszenia swoich zaręczyn. Tymczasem bohater próbuje zrobić dobre wrażenie na dziewczynie poprzez aranżowanie zwariowanych i oryginalnych sytuacji. Ona zaczyna być coraz bardziej oczarowana jego dowcipem, inteligencją i urokiem. Podczas przyjęcia zdaje sobie sprawę, że kocha ubogiego kelnera i decyduje się zerwać zaręczyny. Obydwoje uciekają na dużym białym koniu, szokując jej rodziców, narzeczonego i gości. Potem pobierają się i zamieszkują w domu wuja poety. W ten sposób kończy się pierwsza część filmu. Jest ona dość długa, dość śmieszna jak komedia i nie ma w niej nic niezwykłego. Niezwykła historia zaczyna się dopiero w drugiej części. W drugiej części filmu bohaterowie mają już pięcioletniego syna i tworzą bardzo szczęśliwą rodzinę. Matka pracuje w szkole, a ojciec ma małą księgarnię, gdzie zazwyczaj zabiera swojego synka. Wojna już się zaczęła i co najgorsze dla ojca, sytuacja włoskich Żydów stała się bardzo nieprzyjemna i trudna. Muszą nosić gwiazdę na ubraniu, są obrażani i poniżani na wiele sposobów. Ale rodzina jest nadal bardzo szczęśliwa, ponieważ wszyscy bardzo się kochają. Pewnego dnia do ich domu przychodzą żołnierze i zabierają wujka, ojca i chłopca do pociągu. Kiedy matka wraca do domu, dowiaduje się, że zostali zabrani do obozu koncentracyjnego. Matka biegnie na dworzec i wsiada do pociągu. Nie chce zostawić swojej rodziny. Niestety nie wie, że zostaną rozdzieleni zaraz po przyjeździe do obozu. Więc ojciec zostaje sam ze swoim synkiem. Wkrótce zdają sobie sprawę, jak niebezpieczna i okrytna jest rzeczywistość, Zdaje sobie sprawę, że ludzie muszą bardzo cięzko pracować, są głodni i brudni, że mogą zostać zabici bez żadnego powodu. Dlatego też decyduje się na kontynuowanie historii, którą zaczął opowiadać na samym początku, kiedy zostali zabrani przez żołnierzy. Mówi chłopcu, że wszystko, co się dzieje, to tylko gra i muszą wziąć w niej udział, bo główna nagroda jest niesamowita- prawdziwy czołg. Za kazdym razem, kiedy dziecko widzi coś strasznego czy okrutnego, jego ojciec mówi mu, że takie są reguły gry. Mówi swojemu synkowi, że nie wolno mu narzekać, bo już są bardzo blisko wygranej i nie chce stracić szansy na czołg. Kiedy chłopiec jest głodny, ojciec wyjaśnia mu, że jest to jeden z warunków, aby wygrać. Kiedy boi się niemieckich żołnierzy- ojciec stroi sobie z nich żarty. Mówi chłopcu, że najważniejszą regułą w grze jest to, żeby go nikt nie widział i że musi się zawsze ukrywać. Dzień po dniu udaje się ratować życie chłopca, podczas gdy inne dzieci z obozu stopniowo znikają, zabijane przez Niemców. Na koniec, mały chłopiec jest jedynym żywym dzieckiem w całym obozie. W finale, kiedy armia amerykańska jest już bliska wyzwolenia obozu, ojciec jeszcze raz ratuje życie synka. Tym razem ściąga na siebie uwagę żołnierza tak, aby nie zauważył ukrytego chłopca. Niestety nie ma szczęścia i żołnierz zabija go na oczach syna. Dziecku udaje się przetrwać i spotyka swoją matkę w powrotnej drodze. A teraz, po wielu, wielu latach opowiada publicznie swoją historię.
