Córka pewnego rolnika pojechała z wujkiem do Paryża. Pogłaskali wiewióekę w parku. Córka w ósmym sklepie odziżeowym kupiła sobie sukienkę, którą zapakowała do reklamówki. Chciała poczytać lekturę, ale wujek wziął ją na miasto. Kupiła śliczną pocztówkę, która miała bardzo dużo szczegółów. - Dokonałaś dobrego wyboru! - pochwalił ją wujek. Spacerowali sobie dopóki chór nie zaczął śpiewać na placu. -Jakie piękne głosy! - zachwyciła się dziewczynka. Wujek, który rzdadko doceniał czegoś, również był pod wrażeniem. Wujek kupił ładny obrus z ślicznym wzorem dla żony, chociaż wahał się, gdy spojrzał na cenę, lecz nie chciał sam sobie odmówić. Gdy wrócili, córka rolnika opowiadała na podwórzu innym dzieciom o jej podróży. -Było pięknie! - zakończyła swą odpowiedź. -Jeszcze! - wołały dzieci. - Nie, bo się spóźnię do szkoły. - dziewczynka się zaśmiała. Córka później spisała swą podróż, a pani, która porównała prace dzieci, powiedziała, że prac owej dziewczynki była najlepsza!
