Uchwała Sejmu[edytuj]Na gruncie Konstytucji z 1997 Sejm może skrócić swoją kadencję uchwałą podjętą większością co najmniej 2/3 głosów ustawowej liczby posłów (tj. minimum 307 głosami na 460 posłów)[1]. Przegłosowanie takiej uchwały równoznaczne jest ze skróceniem kadencji Senatu[1]. Po samorozwiązaniu się Sejmu Prezydent RP zarządza wybory i wyznacza ich datę na dzień przypadający nie później niż w ciągu 45 dni od dnia przegłosowania skrócenia kadencji Sejmu[2].Zarządzenie Prezydenta RP[edytuj]Zgodnie z art. 98 ust. 4 Prezydent RP może zarządzić (w formie postanowienia) skrócenie kadencji Sejmu po zasięgnięciu niemających wiążącego charakteru opinii Marszałka Sejmu i Marszałka Senatu wyłącznie w wypadkach określonych w Konstytucji.W aktualnym stanie prawnym istnieją dwie sytuacje, w których dopuszczono taką decyzję Prezydenta:obligatoryjne – w razie nieudzielenia Radzie Ministrów wotum zaufania w tzw. „trzecim kroku” powoływania rządu (art. 155 ust. 2),fakultatywne – w razie nieprzedstawienia Prezydentowi RP ustawy budżetowej do podpisu w ciągu 4 miesięcy od dnia przedłożenia Sejmowi jej projektu (art. 225).Decyzja taka dla swojej ważności nie wymaga kontrasygnaty ze strony premiera.Skutki skrócenia kadencji[edytuj]Podjęcie decyzji o skróceniu kadencji nie powoduje zmian w zakresie obowiązków i uprawnień parlamentu. Sejm i Senat mają prawo zbierać się na posiedzenia, uchwalać ustawy oraz wykonywać swoje funkcje kontrolne. Zakończenie dotychczasowych kadencji następuje w przeddzień pierwszego posiedzenia nowo wybranego Sejmu.W przypadku skrócenia kadencji Prezydent RP ma obowiązek zarządzić wybory do Sejmu i Senatu, wyznaczając ich datę na dzień przypadający nie później niż w ciągu 45 dni od dnia zarządzenia skrócenia kadencji Sejmu. Pierwsze posiedzenie nowo wybranego Sejmu powinien zwołać nie później niż na 15 dzień po dniu przeprowadzenia wyborów.Skrócenie kadencji a rozwiązanie Sejmu[edytuj]W polskich mediach często dochodzi do mylenia pojęć skrócenie kadencji Sejmu z jego rozwiązaniem lub samorozwiązaniem. Zgodnie z Konstytucją RP z 1997 roku zarówno Sejm, jak i Prezydent RP, mają prerogatywy jedynie do skrócenia kadencji. Ustawa zasadnicza nie daje możliwości rozwiązania Sejmu.Głosowania nad skróceniem kadencji Sejmu od 1997 r.[edytuj]13 marca 2003 – wynik: 268:151:8 (za, przeciw, wstrzymujących się). Uchwała nie uzyskała kwalifikowanej większości głosów.30 kwietnia 2004 – 3 głosowania. Wyniki: 224:190:7, 231:189:5, 229:191:2. Uchwała nie uzyskała kwalifikowanej większości głosów.15 października 2004 – wynik: 215:3:233. Uchwała nie uzyskała kwalifikowanej większości głosów.5 maja 2005 – 3 głosowania. Wyniki: 253:12:172, 253:13:172, 255:11:172. Uchwały nie uzyskały kwalifikowanej większości głosów.6 kwietnia 2006 – wynik: 206:236:6. Uchwała nie uzyskała kwalifikowanej większości głosów.17 października 2006 – 2 głosowania wyniki: 182:22:243; 180:25:242. Uchwały nie uzyskały kwalifikowanej większości głosów.7 września 2007 – wynik: 377:20:54. Uchwała uzyskała kwalifikowaną większość głosów[3].
