Cechy starożytnej sztuki egipskiej: · zastosowanie kanonu w przedstawianiu postaci, czyli odpowiednich proporcji między poszczególnymi częściami ciał · Zastosowanie aspektowy Starożytni Egipcjanie wybudowali piękne budowle zarówno sakralne jak i sepulkralne, czyli piramidy sakralne grobowce i mastaby. Do budowy używano przeważnie kamieni - piaskowca i wapieni, a czasem także granitu. Materiałem używanym do budowy pałaców, mieszkań w fortyfikacji obronnych używano natomiast suszonej cegły. Cechy egipskiej sztuki budowlanej: · ciosowy mur- dopiero na miejscu budowy bloki skalne były do siebie dopasowywane i przycinane · najczęściej stosowane były kształty ostrosłupa (np. piramidy, obeliski, mastaby) i trapezoidu · płaskie dachy · gzymsy skonstruowane z wałka i wywiniętej na zewnątrz płyty, która była zaokrąglona · podpory stropu: kolumny o różnych zdobieniach, najczęściej zaczerpniętych z natury (kwiaty, palmy, wiązki trzcin, pąki lotosu, papirusy), filary hatoryckie (były zakończone rzeźbą głowy Hathor) i filary ozyriackie (rzeźba przedstawiająca sylwetkę króla Ozyrysa znajdowała się na filarze) · dekoracje reliefowe - motywy roślinne i zwierzęce · rzeźby statuaryczne - sfinksy, posągi królów, stawiane obok innych posągów lub budowli · żywe barwy zastosowane w dekoracjach (czerwień, zieleń, błękit, żółć) W malarstwie i rysunku obowiązywały takie same zasady jak w reliefie, czyli kanon, rejestr, aspektowa. Malarstwo starożytnego Egiptu zachowało się na grobowcach i obiektach, które składane były wraz z ciałem do grobowców (m.in. sarkofagi, papirusy). Na malowidłach przedstawiano sceny ze zwykłego życia, sceny religijne oraz zaświatowe. Na ścianach odkrytych pałaców i mieszkań pozostały ślady dekoracji, w których dominowały motywy zaczerpnięte z natury.
