Oparzenia i odmrożenia

OPARZENIA

Oparzenia termiczne - spowodowane działaniem wysokiej temperatury.

Rozróżnia się trzy stopnie oparzenia
Stopień I - objawem jest zaczerwienienie skóry (rumień), obrzęk i uczucie pieczenia.
Stopień II - na zaczerwienionej i obrzękniętej skórze pojawiają się pęcherze z żółtawym płynem surowiczym, towarzyszy temu ostry ból.
Stopień III - niebolesny, cechuje się martwicą całej grubości skóry, a także uszkodzeniem tkanek położonych głębiej (mięśnie, ścięgna). skrajną postacią oparzenia jest zwęglenie tkanek.

Nawet oparzenie I stopnia może grozić poważnymi następstwami, jeśli obejmuje dużą powierzchnię ciała. Oparzone miejsca należy jak najszybciej schłodzić - może to być zimna, bieżąca woda. Chłodzić powinno się od 10 do 15 minut. Następnie zakłada się jałowy opatrunek.

Udzielając pierwszej pomocy oparzonemu zakładać należy, że oparzenie jest cięższe niż się to wydaje na pierwszy rzut oka. Nawet głębokie oparzenia mogą być tylko nieznacznie bolesne, z powodu zniszczenia zakończeń nerwowych!

W przypadku rozległego oparzenia ciała należy chorego dostarczyć jak najszybciej do szpitala, gdyż konieczne jest szybkie rozpoczęcie energicznego leczenia.

Do szczególnego rodzaju oparzenia dochodzi po zapaleniu się na człowieku odzieży.

W takim przypadku pamiętać należy, że pierwszą reakcją zapalonego jest ucieczka, nasilająca dodatkowo ogień. W takiej sytuacji należy ofiarę przewrócić na ziemię i owinąć kocem (lub czymkolwiek) i "poturlać" po ziemi - w ten sposób spod okrycia wyduszamy tlen, który ułatwia palenie.

Osobie, na której zapaliła się odzież NIE WOLNO pozwolić stać, gdyż narażamy ją wówczas na wdychanie dymu, ognia i gorąca - co może spowodować ciężkie oparzenie górnych dróg oddechowych i płuc!
Nie wolno zdejmować odzieży i materiału, którym tłumiono ogień - w wielu miejscach tkanina może przykleić się do ciała i oderwanie jej niepotrzebnie odsłoni uszkodzoną powierzchnię.
Dostępne oparzone miejsca należy osłonić jałowymi opatrunkami.

POD ŻADNYM POZOREM NIE WOLNO SMAROWAĆ OPARZONEJ SKÓRY MAŚCIAMI, OLEJAMI! NIE STOSUJEMY TEŻ BARWNIKÓW I SPIRYTUSU!

W oparzeniach POWIEK oraz skóry w okolicy OCZU należy oparzenie przemywać dużą ilością zimnej, czystej wody.

Jeżeli oparzeniu uległy RĘCE I PALCE, należy pamiętać o szybkim zdjęciu z palców obrączki i pierścionków.

Oparzenia Energią Elektryczną

Oparzenia energią elektryczną prowadzą do głębokiego zniszczenia skóry, a nawet mięśni, kości i naczyń.

Oparzone miejsca w początkowym okresie są niebolesne (uszkodzeniu ulegają zakończenia czuciowe).

Uszkodzenie naczyń krwionośnych czyni je podatnymi na pęknięcia, stąd niebezpieczeństwo groźnych dla życia krwotoków, po upływie kilku czy kilkunastu dni po wypadku. Udzielać pierwszej pomocy należy według schematu:
1 etap – wyłączenie porażonego spod działania prądu, pamiętając o tym, aby samemu nie uledz porażeniu! Jeśli po kilkunastu sekundach nie powraca oddychanie, trzeba podjąć sztuczne oddychanie, a jeśli nie stwierdza się też tętna na tętnicach promieniowych i szyjnych, chory wymaga pełnej resuscytacji oddechowo-krążeniowej według schematu ABC!( A – Airway – polega na udrożnieniu dróg oddechowych, B – Breathing – sztuczne oddychanie, C – Circulation – krążenie).

Zatrzymanie krążenia wywołane prądem elektrycznym jest zwykle odwracalne, dlatego akcję ratowniczą należy podejmować w każdym przypadku, nawet po dość długim czasie, jaki upłynął od porażenia!!!

Oparzenia środkami chemicznymi.

KWASY: oparzenia powodują zarówno kwasy nieorganiczne (siarkowy, solny, azotowy), jak i organiczne (octowy, karbolowy). Oparzenia kwasami prowadzą do suchej martwicy tkanek.
Udzielanie pierwszej pomocy polega na obmywaniu oparzonej powierzchni strumieniem bieżącej wody przez 5-10 minut. Następnie nie usunięte resztki kwasu należy zobojetnić 3% roztworem sody oczyszczonej (1 płaska łyżeczka na szklankę wody).

ŁUGI (ZASADY): oparzenia te są najczęściej wywołane zasadą sodową (soda kaustyczna), zasadą potasową i wapnem niegaszonym. Zasady te powodują martwicę rozpływną tkanek.
Udzielanie pierwszej pomocy: pierwszy etap jest taki sam jak w przypadku oparzenia kwasami - polega na obmywaniu oparzonej skóry bieżącą wodą. W celu uniknięcia niebezpiecznej dla skóry reakcji egzotermicznej (silnego wytwarzania ciepła) należy najpierw oparzoną powierzchnię oczyścić mechanicznie, a następnie skierować na nią strumień bieżącej wody!

Zasada ta dotyczy również w przypadku oparzeń oka!

Właściwości zobojętniające mają słabe roztwory kwasu borowego oraz 1% wodny roztwór kwasu octowego lub cytrynowego (20 ml 10% octu na szklankę wody lub 20 ml 6% octu na pół szklanki wody).
Skuteczne działanie ma okład z wyżej wymienionych kwasów.

ODMROŻENIA

Są to uszkodzenia skóry i tkanek pod nią leżących, wywołane działaniem niskiej temperatury. Odmrożeniu ulegają okolice tkanek o zwolnionym i utrudnionym krążeniu: palce nóg, rąk, nos, policzki, małżowiny uszne.

Rozróżniamy trzy stopnie odmrożeń:
Stopień I - charakteryzuje się zaczerwienieniem, obrzękiem oraz uczuciem pieczenia i drętwienia.
Stopień II - cechuje go znacznie większe zasinienie i obrzęk, dodatkowo pojawiają się pęcherze wypełnione płynem surowiczym lub surowiczo-krwistym
Stopień III - charakteryzuje się martwicą skóry, która przyjmuje sinawo purpurowe zabarwienie.

Pierwsza pomoc:
Poszkodowanego przenieść do ciepłego pomieszczenia, rozluźnić ubranie uciskające obrzęknięte miejsca, ściągnąć przemoczoną i zmrożoną odzież, nie wolno nacierać odmrożonych miejsc śniegiem ani alkoholem, można poszkodowanemu podać do picia mocno osłodzone, gorące napoje, nie należy podawać poszkodowanemu alkoholu ani pozwolić palić, jeżeli na skórze występują pęcherze czy grożące martwicą sine przebarwienia zakładamy na nie jałowy opatrunek i niezwłocznie kontaktujemy się z lekarzem, podwyższamy temperaturę wody, do temperatury pokojowej (cały proces powinien trwać 20-30 minut).

Przyczyny to: niska temperatura, obcisłe ubranie, wilgoć np. mokre buty.

Odmrożoną część ciała wkładamy do zimnej wody, a następnie powoli i stopniowo podwyższamy temperaturę wody, do temperatury pokojowej (cały proces powinien trwać 20-30 minut).
Przyczyny to: niska temperatura, obcisłe ubranie, wilgoć np. mokre buty.