Bardzo bym prosił o przetłumaczenie (nawet nie dosłowne) tych kilku zdań, płacę jak za prezydenta! Po rozpoczętej przez siebie 1 września 1939 roku i przegranej z kretesem sześć lat później drugiej wojnie światowej, Niemcy zostały rozdzielone między dwa

Bardzo bym prosił o przetłumaczenie (nawet nie dosłowne) tych kilku zdań, płacę jak za prezydenta! Po rozpoczętej przez siebie 1 września 1939 roku i przegranej z kretesem sześć lat później drugiej wojnie światowej, Niemcy zostały rozdzielone między dwa skrajne obozy – komunistów i w gruncie rzeczy Amerykanów. Problemem komunistów był jednak Berlin – jakimś cudem pośrodku ich socjalistycznego królestwa wyrosło miasto wolności, Coca-Coli i innych zachodnich idei. To też, oraz fakt, że uciekanie obywateli DDR na Zachód, właśnie przez Berlin Zachodni, nie pomagało za bardzo realizować kolejnego planu 6-letniego sprawiło, że dosłownie jednej nocy, 13 sierpnia 1961 miasto zostało otoczone murem, zwieńczonym drutem kolczastym. Taki stan rzeczy trwał aż do 1989 roku, jednak w międzyczasie, po drugiej stronie, Niemcy dzięki planowi Marshalla i wrodzonemu zapałowi do pracy rosły w siłę, po drodze zakładając Europejską Wspólnotę Węgla i Stali wraz z wszystkimi krajami po swojej zachodniej stronie, która to z czasem stała się ucieleśnieniem marzeń wolnych mieszkańców, o własnym Związku Radzieckim. Po zjednoczeniu Niemiec w 1990 i wyrównaniu różnic między wschodem a zachodem, na który to cel poświęcono blisko 2 biliony dolarów, Niemcy rozpoczęły dyplomatyczny podbój Europy, tym razem nie używając czołgów, a lasów topolowych i bukowych, idealnie nadających się na produkcje milionów ton dokumentów, z wszystkimi wymyślnymi dyrektywami i normami unijnymi.