Zamek Królewski na Wawelu leży na Wzgórzu Wawelskim przy lewym brzegu Wisły. Ta siedziba wielu władców znalazł się na Liście Światowego Dziedzictwa Kulturowego UNESCO. Warto także zajrzeć do Smoczej Jamy, w której niegdyś podobno żył smok. Katedra na Wawelu to najważniejszy kościół w Krakowie, miejsce pochówku wielu królów Polski (m.in. królowie Stefan Batory, Władysław IV Waza, Zygmunt II August, August II Mocny, Zygmunt III Waza czy Jan Kazimierz Waza.), biskupów oraz znanych i wybitnych osób jak Adam Mickiewicz czy Julisz Słowacki. W centralnym punkcie katedry znajduje się relikwiarz ze szczątkami św. Stanisława. Renesansowa, wzniesiona w latach 1519-1533 z polecenia króla Zygmunta I Starego, według projektu Bartolomeo Berrecciego. Nakryta kopułą, z zewnątrz pokrytą złoconą łuską z fundacji Anny Jagiellonki. Bogata, płaskorzeźbiona dekoracja wnętrza została wykonana w warsztacie włoskich artystów, podobnie jak stojące w niszach posągi świętych i tonda z czerwonego marmuru z wizerunkami Ewangelistów oraz królów izraelskich. Kaplica Zygmuntowska na Wawelu w Krakowie-Kaplica Zygmuntowska zw. także Królewską, Rorantystów i Jagiellońską, pw. Wniebowzięcia NP Marii oraz św. Barbary – jedna z 19 kaplic w Katedrze Wawelskiej.Po śmierci królowej Barbary Zapolyi, pierwszej żony Zygmunta I Starego, wstrząśnięty król postanowił zbudować jej i swojej rodziniemauzoleum. Do realizacji zamierzeń króla sprowadzono florenckiego artystę Bartolommea Berecciego, który w 1517 r. zaprezentował pierwsze plany kaplicy. Fundamenty założono w 1519 r. po zburzeniu XIV-wiecznej kaplicy Kazimierza Wielkiego. Właściwą budowę zaczęto w 1524 (kiedy powstały mury), a skończono w 1531 r. Miedzianą kopułę (wraz z krzyżem i dźwigającym go aniołkiem) zbudowano w 1526 r. Konsekracja odbyła się w 1533 r. Z Berreccim współpracowali inni włoscy artyści: Antoni z Fiesole, Mikołaj Castiglione, Filip z Fiesole, Bernardino Zanobi de Gianotis, Jan Soli, Jan Cini ze Sieny oraz Jan Maria Padovano. Mauzoleum (w którym do 1872 r. brzmiały chóry rorantystów) było później wielokrotnie konserwowane: w 1776 r., w latach 1891-1894 (Sławomir Odrzywolski) oraz 1954-1963 (Rudolf Kozłowski przy współudziale rzeźbiarza Wiesława Łabędzkiego). Mam nadzieje ze pomogłam
