Mitologia grecka, bogowie olimpijscy

Bogowie greckiego Olimpu
W starożytnej Grecji panował politeizm czyli wiara w wielu bogów. Każda dziedzina życia, każde zajęcie i każdy region miał swojego patrona. Najbardziej znany geograficzny przykład powiązania religii z życiem codziennym, jest obecna stolica Grecji- Ateny, nazwane tak na cześć bogini mądrości- Ateny.
Grecki panteon bogów można generalnie podzielić na 3 części. Pierwsza z nich to bogowie olimpijscy, uważani za najważniejszych, najpotężniejszych, mających największy wpływ na życie każdego człowieka. Znani i czczeni byli w całej Grecji i jej koloniach.
Druga grupa to bóstwa również czczone jednak już nie tak powszechnie i nie darzone przez wszystkich takim samym szacunkiem, często były to bóstwa regionalne, lub bóstwa o wąskiej specjalizacji na przykład bóg wiatru którego czcili przede wszystkim żeglarze, Hermes bóg kupców i posłańców etc.
Ostatnia grupa bóstwa poszczególnych rzek, drzew etc. oraz nimfy, boginki morza o znikomym statusie.
Bogowie olimpijscy wywodzili się od pary tytanów: Kronosa i Rei. Kronos, nauczony własnym doświadczeniem (sam zdobył władzę obalając swojego ojca- Uranosa), połykał wszystkie urodzone przez Reę dzieci: Posejdona, Hadesa, Herę, Hestię i Demeter. Ostatnim dzieckiem, które miało zostać połknięte był Zeus. Jednak Rea postanowiła ocalić swoje najmłodsze dziecko, i zamiast noworodka podała Kronosowi do połknięcia kamień obwinięty w zawiniątko. Zeus został ukryty na wyspie gdzie jego płacz zagłuszali wojownicy.