Bolesław I Chrobry - charakterystyka
Bolesław Chrobry był królem Polski w 12 wieku i pierworodnym synem Mieszka i Dobrawy, a także dziedzicem silnego kraju wkrótce pozostawionego mu przez jego ojca. Kiedy Mieszko zmarł w 992 roku wykształcony, młody władca miał aza swój obowiązek zapewnid odpowiednie warunki życiowe dla swoich 5 tysięcy pancernych i 13 tysięcy tarczowników oraz zapewnił schronienie dla swoich poddanych.
Takie obowiązki mógł spełnić tylko odpowiedzialny i roztropny władca taki jak Bolesław I Chrobry. Kiedy książę w pełni przejął władzę nad królestwem wygnał swoją macochę i przyrodnich braci, co świadczy o niewielkiej namiastce okrutności w jego młodym sercu. W 997 roku wygnany z Pragi Wojciech został zabity przez barbarzyńców za północno- zachodnią granicą Polski gdzie udał się głosił prawdę o Bogu i nawraca tamtejszą ludność. Bolesław wykupił ciało zabitego Wojciecha i pochował je w Gnieźnie. To wydarzenie świadczy o wyrozumiałości, dobroci i dbałości króla o życie chrześcijańskie kraju.
Jako król, Bolesław Chrobry zawsze nosił złotą koronę na swojej głowie oraz bogate szaty na swoim ciele. Miał brązowe, grube wąsy i takiego samego koloru włosy sięgające do końca jego szyi. W ręku trzymał metalową włócznię, a ubrany był podobnie do jego pancernych, z którymi lubił polować. Na jego zbrojnym ubraniu lubił nosić grube, granatowe futro ze złotą klamrą po jego prawej stronie. Spod futra wystawała jego czerwona peleryna, którą trzymał w lewej ręce kiedy pozował do malarza. W pasie miał przewieszony złoty, ciężki miecz z czarną skurzano - wyglądającą rączką.
Król sam rozpoczął wojnę Polsko- Niemiecką w 1002 roku atakując na Miśnię gdzie nic nie zyskał oprócz zachowania Milska i Łużyc. W 1018 roku Bolesław Chrobry zorganizował wyprawę, aby przywróci na tron kijowski swego zięcia Świętopełka. Zakończyła się ona pełnym powodzeniem. Po zwycięskiej bitwie pod Wołyniem (22 lipca), zajął Kijów (14 sierpnia). W drodze powrotnej przyłączył utracone w 981 Grody Czerwieoskie. Te powodzenia mówiły o jasno myślności króla I jego zdolnościach strategicznych.
W pielgrzymce do grobu świętego Wojciecha i w celu pozyskania Chrobrego do swych idei uniwersalistycznego cesarstwa przybył do Gniezna w roku 1000 cesarz rzymski Otton III. Podczas zjazdu
gnieźnieoskiego utworzono niezależną polską organizację kościelną z metropolią w Gnieźnie i biskupstwami w Krakowie, Kołobrzegu i Wrocławiu. Arcybiskupem gnieźnieoskim został brat św. Wojciecha, Radzim-Gaudenty.
Bolesław I Chrobry był dynamicznym i pełnym energii władcą, ale był on także przewidujący, wspaniałomyślny, sprawiedliwy, odważny, zorganizowany, pokorny, posłuszny, oddany, wielmożny, godny
zaufania, chytry, miły i pomocny. Uważam, że był on sprawiedliwym i dobrym władcą dla naszego kraju w latach od 992 do 17 czerwca 1025, czyli jego śmierci.