11.8 Korzystamy z zasady prawej ręki. Wektor indukcji pada na wewnętrzną część dłoni, wyprostowane palce wskazują prędkość, a odgięty kciuk, siłe Lorentza. Przy wyznaczaniu zwrotu wektora indukcji, obejmujemy przewód prawa ręką , tak że odgięty kciuk wskazuje kierunek przepływu prądu, a zgięte palce pokrywają się z liniami pola. Jeśli ładunek jest ujemny, siła ma przeciwny zwrot. W tym przypadku, indukcja działa na elektron od dołu, do góry. Zgodnie z zasadą prawej ręki, siła powinna odpychać go od przewodnika. Ładunek elektronu jest jednak ujemny, więc będzie od przyciągany przez przewodnik. 11.9 Zwrot siły wyznaczamy jak w poprzednim zadaniu. Obliczenie wartości indukcji, będzie równie proste. [latex]t=2[ns]=2cdot10^{-9}[s] \ \ m=9,11cdot10^{-31}[kg] \ \ q=1,6cdot10^{-19}[C][/latex] Siła Lorentza pełni role siły dośrodkowej: [latex] frac{mv^2}{r} =qBv \ \ B= frac{mv}{qr} [/latex] Korzystamy z zależności w ruchu po okręgu: [latex]v= frac{2pi r}{T} [/latex] Tor ruchu to półokrąg. Okres obiegu, ma więc wartość: [latex]T=2t \ \ v= frac{2pi r}{2t} = frac{pi r}{t} \ \ B= frac{m}{qr} cdot frac{pi r}{t} = frac{mpi}{qt} \ \ B=8,94cdot10^{-3}[T][/latex]
