opisz powstanie i działalność zakonu franciszkanów i benedyktynów

Franciszkanie - Zakon powstał w 1209 roku, założył go św. Franciszek z Asyżu. Nazywał się Jan Giovanni  Bernardone, urodził się w 1182 roku w Asyżu. Pochodził z bogatej włoskiej rodziny. Sama nazwa zakonu jest odbiciem założeń św. Franciszka, który określając siebie i swoich towarzyszy braćmi mniejszymi, chciał podkreślić, że ich życie ma polegać nie na wywyższaniu się, ale  na świadomym wyborze siebie. Franciszek nakazał swoim braciom żyć w ubóstwie i uniżeniu,by ci mogli zrozumieć jak powinni pomagać innym . Benedyktyni -    to zgromadzenie zakonne, którego założycielem był św. Benedykt z Nursji (480-ok.550). Oficjalnie powstało w 529 r. Do pierwszych ośrodków należały klasztory w Subiaco(tradycja mówi o 12 klasztorach, w każdym 12 mnichów) i klasztor na Monte Cassino (gdzie powstała reguła zakonu). Benedyktyni z czasem rozszerzyli swą działalność na cały Kościół Zachodni. Szczególną rolę w rozsławieniu zakonu benedyktynów oraz jego reguły miał papież Grzegorz Wielki, który postaci św. Benedykta poświęcił swoje Dialogi.Do upowszechnienia Reguły św. Benedykta doszło w pierwszej połowie IX wieku w państwie Karolingów. Cesarz Karol Wielki uznał ją za główną regułę mnichów w swoim państwie. W X/XI w. benedyktyni  przybyli wraz ze św. Wojciechem do Polski, osiedlając się wówczas i zakładając pierwsze klasztory m.in. w Świętym Krzyżu, Mogilnie, Tyńcu i Lubiniu. W tym samym czasie z Zakonu Świętego Benedykta wyodrębniły się nowe zgromadzenia: cystersów i kamedułów.